گفتگو با مسعود خواجه‌وند گوینده و بازیگر رادیو

مسعود خواجه‌وند، گوینده و بازیگر رادیو سلامت، مسیر هنری خود را از كودكی و با علاقه به تئاتر آغاز كرد و پس از سال‌ها فعالیت در عرصه نمایش، راهی دنیای صدا شد. او از تجربه‌هایش در تئاتر و رادیو می‌گوید و معتقد است رادیو امروز حتی از تلویزیون جلوتر حركت می‌كند.

چطور وارد مسیر هنر شدید و علاقه‌تان به تئاتر شكل گرفت؟
از همان كودكی به هنر علاقه داشتم. زمانی كه هشت یا نه ساله بودم، به كانون پرورش فكری كودكان و نوجوانان رفتم و عضو گروه سرود و تئاتر مدرسه شدم. در مقطع ابتدایی، علاقه‌ام به تئاتر بیشتر شد و به نمایش عروسكی پرداختم. بعد از ورود به راهنمایی، با دوستانم یك گروه ثابت تشكیل دادیم و كار تئاتر را به‌طور جدی آغاز كردم. در جشنواره‌های دانش‌آموزی شركت كردم و بعدتر به عنوان عضو بازیگران اداره‌ی ارشاد شهرستان قزوین فعالیت داشتم.

پس ادامه این مسیر برایتان جدی شد؟
بله، هر سال چند كار به عنوان بازیگر روی صحنه داشتم و وقتی دیدم این علاقه‌ام جدی‌تر از هر چیز دیگری است، تصمیم گرفتم آن را ادامه بدهم. البته خانواده‌ام دوست داشتند مهندس شوم و من هم در رشته‌ ریاضی‌فیزیك تحصیل كردم. حتی در كنكور قبول شدم و دو بار در رشته‌ی مهندسی كامپیوتر و مهندسی الكترونیك پذیرش گرفتم، اما هر دو بار انصراف دادم و بالاخره رشته‌ نمایش و گرایش بازیگری را انتخاب كردم.

ورودتان به عرصه حرفه‌ای تئاتر چگونه بود؟
با ورودم به دانشگاه سوره در سال 1380، فعالیت حرفه‌ای‌ام در تئاتر تهران آغاز شد و با بزرگانی چون پری صابری همكاری كردم.

چطور از تئاتر به رادیو رسیدید؟
حضورم در رادیو از سال 1386 در شبكه‌ استانی قزوین شروع شد. چون از فعالان تئاتری استان بودم، به عنوان بازیگر و كارگردان دعوت به كار شدم و سپس در سال 1388 به رادیو سلامت آمدم. ابتدا بازیگری كردم؛ اما خیلی زود به اجرا پرداختم.

تفاوت رادیو و تلویزیون از نگاه شما چیست؟
برای من، رادیو همان تفاوتی را با تلویزیون دارد كه تئاتر با سینما دارد. تئاتر یك هنر كاملاً تخصصی است كه باید فنونش را بلد باشی تا بتوانی در آن موفق شوی. اجرا در رادیو هم به مهارت‌های خاصی نیاز دارد و نمی‌توان بدون تسلط بر آن وارد این عرصه شد. من احساس می‌كنم كه امروز رادیو حتی از تلویزیون جلوتر حركت می‌كند و مخاطبان بیشتری دارد.

كار در رادیو چه ویژگی‌هایی دارد؟
كار در رادیو سخت است، زیرا تنها با صدا باید حس و مفهوم را منتقل كنم، بدون آنكه امكانات تصویری داشته باشم. تجربه‌ طولانی‌ام در تئاتر كمك زیادی به من كرد تا بتوانم در اجرا موفق باشم. همیشه وقتی پشت میكروفون قرار می‌گیرم، حس می‌كنم روی صحنه‌ی تئاتر هستم و نقشی را بازی می‌كنم، انگار مخاطب را جلوی خودم می‌بینم.

در پایان، چه پیامی برای مخاطبان دارید؟
این سال‌ها افتخار داشتم كه به عنوان مجری، گوینده و بازیگر در رسانه‌ رادیو خدمت كنم. امیدوارم توانسته باشم لحظه‌های خوبی را برای مخاطبان فراهم كنم. رادیو ادامه دارد و روزبه‌روز جذاب‌تر و تأثیرگذارتر خواهد شد.