راویان خاموش رادیو
به گزارش روابط عمومی معاونت صدا، پشت هر صدای شفاف و هر برنامه شنیدنی رادیو، تیمی از متخصصان فنی حضور دارند كه شاید نامشان كمتر شنیده شود اما نقششان حیاتی است. حمید ابوالفضلی، یكی از این چهره‌های آرام و پرتلاش است كه از سال 1384 در دل استودیوهای رادیو نفس می‌كشد؛ او حالا مسئول فنی استودیوهای معاونت صداست و از دشواری‌های حفظ و نگهداری تجهیزات قدیمی تا تعمیرات آنها كه دیگر در بازار پیدا نمی‌شود، با عشق و صبوری سخن می‌گوید.
1404/08/26
|
08:54
از چه زمانی وارد سازمان شدید و چطور مسیر كاری‌تان تا مسئولیت فعلی پیش رفت؟
من سال 84 وارد سازمان و مستقیم به معاونت صدا آمدم. از ابتدا در واحد فنی فعالیت داشتم، بعد وارد بخش ادیت و مونتاژ شدم و در ادامه به واحد استودیوها منتقل شدم. با توجه به نوع فعالیتم، درگیر حوزه فنی هستم و در حال حاضر مسئول فنی استودیوهای صدا و سیما هستم.
مسئول فنی استودیو دقیقاً چه وظایفی دارد؟
هر موضوع فنی كه مربوط به استودیوهای ساختمان شهدای رادیو، سالن جلسات، آمفی‌تئاتر معاونت صدا و درخواست‌های فنی گروه‌های تولید باشد، به واحد ما مربوط می‌شود. در حال حاضر 29 استودیو داریم كه بعضی از آنها تولیدی و برخی هم پخش هستند. مثلاً رژی پخش شبكه گفتگو همین‌جاست یا استودیو 17 كه رادیو اینترنتی و تصویری است، به ما مربوط می‌شود. همچنین تعدادی باكس ادیت هم داریم. در مجموع مسئولیت فنی همه این فضاها و رفع اشكالات احتمالی در زمان ضبط یا پخش، بر عهده همكاران ماست.
با توجه به قدمت استودیوها، چه چالش‌هایی در حوزه فنی دارید؟
مهم‌ترین چالش ما تجهیزات قدیمی و مستهلك است. بسیاری از قطعاتشان در بازار وجود ندارد. بخشی به دلیل تحریم‌ها وارد نمی‌شود و بخشی هم به این خاطر كه كارخانه تولید آن را متوقف كرده است. ما هنوز از بعضی از این دستگاه‌ها در استودیوها استفاده می‌كنیم. در واقع، تجهیزات و نیازهای فنی، اصلی‌ترین حوزه درگیری ما هستند. البته كمبود نیرو هم هست، اما مسئله‌ای كه بیشتر ما را درگیر می‌كند همین حوزه تجهیزات است.
وقتی قطعه‌ای پیدا نمی‌شود و امكان تعمیرش وجود ندارد، چه می‌كنید؟
تا جایی كه بشود، راهكار پیدا می‌كنیم. مثلاً در مورد میكسرهای استودیو، قطعه‌ای مربوط به ساعت دستگاه خراب شده بود. ما آن را بازیابی كردیم و دوباره به چرخه برگرداندیم. یا فیدرهایی كه در بازار نبود را با فیدرهای مشابه جایگزین كردیم. اما اگر دیگر واقعاً قابل تعمیر نباشد، نمی‌گذاریم كار زمین بماند؛ با روش‌های جایگزین یا دستگاه دیگر، نیاز فنی را برطرف می‌كنیم تا كار پخش یا ضبط متوقف نشود.
در طول این سال‌ها، رابطه شما با همكاران و عوامل تولید چطور بوده است؟
از آنجا كه كار ما فنی است، بیشتر با نیروهای فنی در ارتباطیم و حضور دائم در رژی و استودیوها نداریم. فقط در مواقع خاص مثل نصب، راه‌اندازی یا رفع اشكال در صحنه حاضر می‌شویم. با این حال، رابطه‌مان با عوامل تولید دوستانه است و بعد از این همه سال، دیگر از مرحله همكاری عبور كرده‌ایم و با بسیاری از همكاران رفاقت داریم،رادیو رسانه ی گرم است و اتمسفر كاری هم بسیار دوستانه می باشد.
با توجه به اینكه همیشه در فضای صدا هستید، ارتباط شخصی‌تان با رادیو چطور است؟
واقعاً می‌شود گفت با صدا زندگی می‌كنم. خودم رادیو را بیشتر از تلویزیون دنبال می‌كنم، مخصوصاً وقتی در ماشین هستم. همسرم هم كارمند سازمان است و او هم با فضای رادیو درگیر است. در واقع رادیو برای ما فقط محل كار نیست، بخشی از زندگی روزمره ماست.
در مجموع بزرگ‌ترین لذت و بزرگ‌ترین سختی كارتان چیست؟
بزرگ‌ترین لذت این است كه می‌بینی با تلاش تیم فنی، یك برنامه بدون نقص پخش می‌شود و صدایی شفاف به گوش مردم می‌رسد. بزرگ‌ترین سختی هم وقتی است كه تجهیزات حیاتی خراب می‌شود و قطعه‌اش در هیچ جا پیدا نمی‌شود، اما باز هم نمی‌گذاریم كار بایستد. اینجا همه‌چیز با عشق به صدا پیش می‌رود.