رادیوی 85 ساله هنوز جوان است

​​​​​​​صدای رادیو، نه‌تنها انعكاس خبرها و اتفاقات روز است، بلكه رفیق و همدم هر ایرانی در لحظاتی است كه كلمات به‌راحتی نمی‌توانند احساسات را بیان كنند. رادیو در روزهای دشوار، با برنامه‌هایش دل‌ها را به هم پیوند زده و در روزهای شاد، همراهی بوده كه موسیقی و قصه‌های شیرینش، لحظات خوش را برای ما رقم زده است. این رسانه، آن‌گونه كه طی سال‌ها برای هر نسلی تصویری از جامعه، فرهنگ و زمانه‌اش ساخته، همچنان در قلب تاریخ معاصر ایران جایگاه ویژه‌ای دارد. 85سال پیش، در روزهایی كه هیچ‌گاه فراموش نمی‌شود، رادیو با صدای گویندگان برجسته و برنامه‌های نوآورانه، خانه‌ها و دل‌های مردم ایران را درنوردید و به‌تدریج به یكی از اركان فرهنگ عمومی بدل شد.رادیو نه‌تنها رسانه‌ای برای انتقال اطلاعات، بلكه سفیر فرهنگ، امید و همبستگی در دل هر ایرانی است. در روزگاری كه جهان با سرعتی بی‌سابقه در حال تغییر است، رادیو همچنان با صدای گرم، برنامه‌های متنوع و روحیه‌ای بی‌نظیر یادآور لحظات ساده اما پرمحتواست. در طول این 85 سال، رادیو بیش از هر زمان دیگری در قلب مردم ایران جای گرفته، چراكه صدا همواره جاودانه است و تنها صداست كه می‌ماند! از این رو، با همكاران و فعالان رادیو در سالروز این رسانه گفت‌وگو كرده‌ایم.

رادیو ایران؛ این جادوی صدا
بیراه نیست بگوییم مریم نشیبا از دوست‌داشتنی‌ترین گویندگان پیشكسوت رادیوست. او سال‌هاست كه با عشق پشت میكروفن نشسته و برنامه اجرا می‌كند. نشیبا گویندگی برنامه‌های «شب‌بخیر كوچولو» و «گلبانگ» در رادیوایران را به عهده دارد. وقتی از 85سالگی رادیو با او صحبت می‌كنیم، این‌گونه برای‌مان می‌گوید: به‌نام نقاش بال پروانه‌ها، نقاشی كه جهان را با رنگ عشق و احساس آراسته و ما را با مهربانی‌اش زینت بخشیده است ... . و رادیو، این جادوی صدا؛ رادیویی كه پل ارتباطی من با شماست؛ جایی كه می‌توانم صدای پرمحبت‌تان را بشنوم، پیام‌های گرم‌تان را بخوانم و واژه به واژه برای‌تان بازگو كنم. خوشحالم كه مسیر زندگی من را نه‌تنها تدریس، كه صدا و رادیو شكل داده است. افتخار می‌كنم كه بخشی از خانواده‌ رادیو هستم؛ از همراهی با برنامه‌ خاطره‌انگیز شب ‌بخیر كوچولو كه هر شب برای كودكان، قصه‌ آرامش می‌گوید، تا اجرای گلبانگ، برنامه‌ای كه با عشق، ترانه‌های دلخواه شما در آن پخش می‌شود. رادیو برای من فقط یك رسانه نیست، بخشی از روح من است؛ صدایی كه از دل برمی‌آید و لاجرم بر دل خواهد نشست. در روز رادیو، دلم پر از افتخار و قدردانی‌ است؛ از همه‌ همكارانم كه هر روز، بی‌وقفه و عاشقانه می‌كوشند تا صدا زنده بماند. روز رادیو مبارك؛ بر همه‌ شما كه با ما هستید و با صدای ما زندگی را رنگ می‌زنید.

رادیوجوان؛ ارتباط صمیمانه
مجتبی حسنی، تهیه‌كننده رادیوجوان در خصوص 85سالگی رادیو بیان می‌كند:رادیو در85 سالگی همچنان یك رسانه قدرتمند و تاثیرگذار است. من همیشه اعتقاد داشتم كه رادیو حتی با پیشرفت‌های فناوری و ظهور رسانه‌های جدید، همچنان جایگاه ویژه‌ای دارد. برای من، رادیو نه‌تنها یك ابزار اطلاع‌رسانی، كه یك پل ارتباطی با مردم و جامعه است. به‌عنوان تهیه‌كننده برنامه «جوان ایرانی سلام» همیشه سعی كرده‌ام محتوایی تولید كنم كه نه‌تنها سرگرم‌كننده باشد، بلكه مخاطب را به تفكر وادارد و ارتباطی صمیمی با آنها برقرار نماید. در طول سال‌ها شاهد تغییرات زیادی در ساختار برنامه‌سازی و نحوه تعامل با مخاطب بوده‌ایم. اما آنچه كه برای من همیشه ثابت مانده، توانایی رادیو در ایجاد ارتباط نزدیك و صمیمی با شنوندگان است. شاید تكنولوژی‌های جدید آمده باشند، اما صدا همچنان قدرت خودش را دارد و در این 85سال، رادیو با نوآوری‌هایش ثابت كرده كه رسانه‌ای زنده و تاثیرگذار است.مهم‌ترین نكته برای من این است كه رادیو همچنان ظرفیت دارد تا توجه شنوندگان جدید و قدیم را به خودش جلب كند.علاوه بر برنامه «جوان ایرانی سلام»، من به‌عنوان تهیه‌كننده در برنامه‌های دیگری همچون «ساختمان پزشكان»، «یك پرونده یك روایت» و ... نیز فعالیت داشته‌ام. این تجربیات به من فرصت داده است كه علاوه بر گسترش دایره مخاطبان، نگاه تازه‌ای به روند تولیدمحتوا در رادیو داشته باشم. حضور در این برنامه‌ها همواره برای من فرصتی بوده است تا به‌طور مستقیم با جامعه ارتباط برقرار كنم و اثرگذاری واقعی رسانه را در زندگی روزمره مردم ببینم.

رادیوقرآن؛ تولد بزرگ‌ترین معلم اخلاق
تیمور كوشكی، گوینده رادیوقرآن، صحبت‌های خود را این‌گونه آغاز می‌كند: بابهترین نام، خدا، وبهترین كلام، سلام بهترین و صمیمانه‌ترین تبریكات من را به‌مناسبت سالگرد تولد بزرگ‌ترین معلم اخلاق، گنجینه تاریخ شفاهی ایران، رادیو، پذیرا باشید. در ابتدا جا دارد یادی كنم از همه پیشكسوتان رادیو، چه آنان كه در حیاتند و قلب‌شان برای رادیو می‌تپد و چه آنان كه سر بر تیره تراب گذاشتند. به‌عنوان گوینده ارشد معاونت صدا، افتخارداشتم در طول خدمتم در مراكز مختلف صداوسیما ازجمله لرستان، مركزی، خوزستان و همدان در خدمت رادیو و در كسوت‌ مدیر، گوینده، گزارشگر و تهیه‌كننده همراه با جوایز مختلفی از جشنواره‌های رسانه، انجام وظیفه كنم. رادیو، به‌عنوان یك رسانه در دسترس و آسان، نقش مهمی در تغییر فرهنگ عمومی و افزایش سرمایه اجتماعی دارد و به‌عنوان فراگیرترین رسانه جمعی، بخش مهم و قابل توجهی از فضای زندگی مردم را به خود اختصاص داده است. لذا به‌واسطه این نقش محوری، تاثیرات فراوانی بر فرد، گروه‌های اجتماعی، سازمان‌ها و كل جامعه برجا می‌گذارد. یكی از شاخصه‌های مهم توسعه شبكه‌های رادیویی، میزان و كیفیت دسترسی افراد جامعه به برنامه‌های شبكه‌های رادیویی و سازگاری و رضایت مخاطبان از برنامه‌های این رسانه است. برخورداری از یك رادیوی اخلاق‌محور مانند شبكه رادیویی قرآن، كه امیدآفرین و آگاهی‌دهنده بر مبنای كتاب نور و حقیقت است، به‌عنوان یك رسانه همگانی و پیش‌شرط شعار والای مولود انقلاب، در كنار حفظ مخاطب اهمیت دارد.
حقیر، خاطرات بس فراوان از رادیو دارم كه بیان آن مثنوی هفتاد من كاغذ می‌شود، ولی جا دارد ازهمه دست‌اندركاران صنعت رادیو كه با دانش و عشق در این رسانه مشغول به فعالیت هستند، تقدیر و سپاسگزاری كنم و روز رادیو، رسانه ثانیه‌های ماندگار و فراگیرترین رسانه قرن و رسانه فردا را به عاشقان آن تبریك و شادباش عرض می‌نمایم و انتظار دارم این كهنه‌سرباز رادیو را در مقابل ساختمان شهدای رادیو به خاك بسپارند تا به زیر قدم‌های خدمتگزاران این رسانه بودن افتخار نمایم.

رادیومعارف؛ رسانه‌ای بی‌جانشین
رضا هدایت‌فر، گوینده رادیومعارف صحبت خودرااین‌طورشروع می‌كند: رادیو دركهنسالی خودهمچنان رسانه‌ای بی‌جانشین است. حتی در عصر تكثر رسانه‌های جدید، وقار و شخصیت این پیرمرد 85ساله مجذوب‌كننده است. امروز رادیو میراث ارزشمندی است كه دوستان و همكاران من باید به‌خوبی از مرزهای اخلاقی، هنری و حرفه‌ای آن پاسداری نمایند و برای ارتقا و اعتلای این رسانه از هیچ كوششی فروگذار نكنند. من بسیار خوشحالم كه به عنوان یكی از سربازان جبهه فرهنگی كشورم در رادیو انجام وظیفه می‌كنم و با عشق به مردم سرزمینم، ایران، قول می‌دهم همواره از امانت آنان نگهداری كرده و با همه توان و وجودم با صداقت، مهربانی و امید در كنارشان باشم.

رادیوفرهنگ؛ 37 سال با رادیو
مریم واعظ‌پور، گوینده رادیوفرهنگ در آستانه 85سالگی، رادیو را همدمی صمیمی و مهربان می‌داند و می‌گوید: آنهایی كه در رادیو كار می‌كنند عاشقانه این یار دیرین را دوست دارند. 37 سال است تجربه گویندگی دارم و با وجود آن‌كه گونه‌های متنوعی از برنامه‌ها را اجرا كرده‌ام اما علاقه اصلی من، برنامه‌های ادبی و عرفانی است. او درباره چگونگی ورودش به رادیو می‌گوید كه ابتدا با رادیوایران شروع كرده است. پس از افتتاح شبكه رادیوجوان، با دعوت آقای حسن خجسته به رادیوجوان پیوست و در آنجا بیشتر برنامه‌های ادبی و عرفانی اجرا می‌كرد؛ اما به‌تدریج و با تغییر در سبك اجرای این شبكه، به دعوت كامران كاظم‌زاده، مدیر اسبق رادیوفرهنگ، حدود10سال پیش وارد این شبكه شد. او در برنامه‌هایی مانند خسرو خوبان، هفت‌اقلیم، چراغ‌داران، مجلس در گذر زمان و هزاره ادب فارسی با شنوندگان رادیوفرهنگ همراه است.

رادیوگفت‌وگو؛ پژواك دانش و آگاهی
امین هاشمی، مجری برنامه صبح و گفت‌و‌گوی رادیوگفت‌وگو تاكید می‌كند: 85 سال پیش، زمانی كه رسانه‌ها هنوز در ابتدای راه بودند، رادیو در ایران متولد شد؛ رسانه‌ای كه نه‌فقط صدا، بلكه روح و اندیشه یك ملت را به گوش جهان رساند. امروز، پس از دهه‌ها، این صدای ماندگار همچنان پژواك دانش، آگاهی و فرهنگ است. به‌عنوان كسی كه سال‌ها در كنار این رسانه بوده‌ام، از روزهای آغازین كارم تا لحظات شیرین اجرای برنامه‌هایی كه با مخاطبان ارتباطی صمیمانه ایجاد كرد، با تمام وجود درك كرده‌ام كه رادیو چیزی فراتر از یك ابزار اطلاع‌رسانی است. رادیو یك همراه است، یك دوست قدیمی كه در هر لحظه كنارت می‌ماند. از نگاه یك پژوهشگر حقوق، رسانه‌ها نقش بنیادینی در آگاهی‌بخشی دارند. رادیو در كشور عزیز و فرهیخته‌پرورم نیز همواره در مسیر روشنگری قدم برداشته، عدالت را بازتاب داده و در بزنگاه‌های حساس تاریخی، مردم را از حقایق آگاه كرده است. امروز، در 85سالگی این رسانه ارزشمند، افتخار می‌كنم كه بخشی از مسیر آن بوده‌ام. هر جمله، هر مصاحبه، و هر لحظه‌ای كه پشت میكروفن گذرانده‌ام، یادگاری از تعهد به آگاهی، مسئولیت اجتماعی و عشق به این هنر است. در این جشن بزرگ، به همه همكارانم، شنوندگان عزیز و نسلی كه با صدای رادیوایران رشد كرده‌اند، درود می‌فرستم. باشد كه این صدای جاودان، همچنان راهنمای مسیرحقیقت و همراه لحظات ناب زندگی باشد. وی ادامه می‌دهد: 15سال است كه پشت میكروفن می‌نشینم، كلمات را انتخاب می‌كنم، جمله‌ها را كنار هم می‌گذارم، و هر روز، ارتباطی تازه میان خودم و شنوندگان می‌سازم. اما رادیو فقط یك رسانه نیست؛ رادیو یك احساس است، یك همراه كه در لحظات خاموشی جهان، امید را نجوا می‌كند. در این سال‌ها، روزهایی را تجربه كرده‌ام كه صدایم توانسته كورسوی امیدی در دل كسی روشن كند؛ زمانی كه شنونده‌ای پیام داد و گفت «این حرف شما، روز سخت من را كمی آسان‌تر كرد.» لحظاتی بوده كه با واژه‌هایی ساده، خنده‌ای بر لب كسی آوردم؛ وقتی در میان یك بحث جدی، طنزی كوتاه گفتم و حس كردم فضای سنگین، با یك لبخند لطیف‌تر شد و البته روزهایی كه با تمام وجود سعی كردم حقیقت را بی‌پرده بیان كنم، مسیر آگاهی را هموار كنم و صدای انسان‌هایی باشم كه گاه شنیده نمی‌شوند اما مسیرهمیشه هموار نبوده است. اجرای برنامه در رادیو یعنی مواجهه با چالش‌ها، یعنی یاد گرفتن صبوری، یعنی قبول كردن مسئولیت صدا و كلماتی كه قدرت تأثیرگذاری دارند. گاهی لحظات سختی بوده، وقتی واژه‌ها درست كنار هم قرار نگرفته‌اند، وقتی صدایم لرزیده، یا زمانی كه حس كرده‌ام شاید به اندازه كافی برای انتقال پیامم موفق نبوده‌ام. با این‌حال، اگر دوباره به ابتدای راه بازگردم، باز هم همین مسیر را انتخاب می‌كنم.رادیو برای من فقط یك حرفه نیست؛ بخشی ازهویت من است؛ صدایی كه درتاریكی می‌تابد، پلی میان احساسات و مخاطبان و یادآوری این‌كه در دنیای پرهیاهوی امروز، هنوز یك صدا می‌تواند تغییر ایجاد كند.

رادیو نمایش؛ محملی برای هنرمندان
مینو جبارزاده، نویسنده، بازیگر و كارگردان نمایش‌های رادیویی، در پیامی سالگرد تأسیس رادیو در ایران را تبریك می‌گوید و تاكید می‌كند: تولد رادیو در روزهای بهاری اردیبهشت بسیار زیباست و جمع دوستانه‌ای كه در رادیو، به‌ویژه رادیو نمایش، طی 50 سال فعالیت شكل گرفته، جمعی دوست‌داشتنی است‌‌. داشتن یك روز اختصاصی برای تولد رادیو و توانایی ادامه فعالیت در این رسانه محبوب حس بسیار خوبی را به همراه دارد. جبارزاده افزود كه نماد رادیو برای او درخت یاس هندی است كه كنار در پخش رادیو نمایش واقع در میدان ارگ قرار دارد. امیدواریم اتفاقات درخشانی در رادیو نمایش رخ دهد. جایی كه ادیبان و هنرمندان برجسته‌ای در آن حضور داشته‌اند. او بر این باور است كه حضور جوانان بااستعداد در این حوزه بسیار مهم است. جوانان بسیاری علاقه‌مند به رادیو هستند اما فقدان مركز آموزشی مستقل در زمینه نمایش‌های رادیویی باعث شده كه این جوانان تنها با دو واحد درسی وارد این حوزه شوند كه این كافی نیست. او تأكید كرد‌: این افراد باتجربه و آزمون و خطا، در طول سال‌ها می‌توانند در نمایش‌های رادیویی تأثیرگذار باشند و این تأثیرگذاری هر سال بهتر و پربارتر شود.

رادیو ورزش؛ سفر به دنیای اسرارآمیز صداها
عرفان شهبازی، تهیه‌كننده رادیو ورزش تصریح می‌كند: زندگی من دررادیو سفری است از دنیای آشنا به قلمرو اسرارآمیز صداها. هر روز صبح كه پا به استودیو می‌گذارم، قلبم از شوق و هیجان پُر می‌شود و حس می‌كنم دروازه‌ای به جهانی متفاوت گشوده شده است. ورود به رادیو ورزش، برایم تجربه‌ای فراتر از شنیدن اخبار و مسابقات بود؛ جایی‌كه عشق به حركت، اتحاد تیمی و انرژی مثبت به هم آمیخته می‌شوند. همكاری نزدیك با اساتید حرفه‌ای، هر روز درس‌های تازه‌ای در باب زندگی، هنر و تعامل انسانی به من آموخت. این فضا، همچون پرده‌ای از نور و نوید، اسرار نهفته جامعه را بر من آشكار می‌كند؛ از پیگیری مطالبات مردمی گرفته تا شنیدن صدای امید و آرزو، رادیو به من حس تعلق و مسئولیت می‌دهد. در كنار همكاران وفادار، هر لحظه از كار، پر از شور و رمز و راز است و هر برنامه سفری است به عمق احساسات‌. انتخاب رادیو، تصمیمی بود بر پایه علاقه مطلق به كلام و قدرت تأثیرگذار آن. امروز در این مسیر پر‌پیچ‌و‌خم، نه فقط حرفه‌ای واقعی یافتم، بلكه آموختم چگونه در هر نغمه، داستانی از زندگی بسازم و همگان را به تفكر و امید دعوت كنم. تجربه بی‌نظیر مرا هر روز به چالش كشید و الهام‌بخش شد؛ زیرا در هر گفتار و تماس، زنده‌دلی موج می‌زد و از زیبایی هنر رسانه‌ای با تمام وجود و بی‌نهایت لذت می‌بردم.

رادیو صبا؛ نقش مهم و تأثیرگذار
امیرحسین مدرس، گوینده رادیو صبا درباره همكاری‌اش با این رسانه می‌گوید: من با برنامه «تا انتها» در رادیو ایران شروع به نویسندگی، سردبیری و تهیه‌كنندگی كردم. این برنامه به خاطرات جبهه و جنگ و شهدا اختصاص داشت و به شادروان طاهره‌سادات هاشمی، معروف به سیما هاشمی، تعلق داشت. پس از آن وارد اداره نمایش رادیو شد ودر نمایش‌های رادیویی ایفای نقش كرد. او در این‌باره می‌گوید: چند سال در اداره نمایش رادیو بودم و بعد هم با رادیو جوان و رادیو ایران همكاری كردم و تا امروز با رادیو صبا فعالیت خود را ادامه می‌دهم. این سال‌ها برای من فضای خوب و دلنشین و پر از تجربه‌ای بوده است.وی ادامه می‌دهد: رادیو از ابتدای تاسیس‌ در ایران نقش بسیار مهمی در شئون گوناگون زندگی شنوندگانش داشته است. مردم با رادیو زندگی می‌كردند و صبح را به شام می‌رساندند. هنوز هم در مغازه‌ها و محل كارها، مردم با رادیو مأنوس هستند و بسیاری از رانندگان به‌عنوان مونس خود به رادیو گوش می‌دهند. تعدد شبكه‌ها در این سال‌ها سبب شده كه هر شبكه مخاطب خاص خودش را داشته باشد. به‌‌رغم گسترش فناوری و وسایل ارتباط‌جمعی، رادیو همچنان جایگاه خود را حفظ كرده است. برای من جالب است كه اقشار مختلف مردم، از قشر فرهیخته تا مخاطبان عادی، برنامه‌های‌من رامی‌شنوند.بارها دركوچه وخیابان،رستوران‌وحتی درصف نانوایی،شاهد اظهارلطف شنوندگان بوده‌ام. مدرس توصیه‌اش به جوانان این‌طور است: فقط داشتن صدای خوب كافی نیست. گوینده باید به ادبیات فارسی اشراف داشته باشد و با چهره‌های فرهنگی و ادبی آشنا باشد. گوینده‌ای كه با حافظ یا سعدی آشنا نباشد، یك پای كارش می‌لنگد.

رادیو تهران؛ شیفته رادیو بودن
آلبرت كوچوئی كه با رادیو تهران همكاری می‌كند، این‌طور صحبت می‌كند: از 14 و 15 سالگی وارد رادیو آبادان شدم. فكر كنم حدود سال 1335 بود ولی در رادیو سراسری از سال 1342 با عنوان مجری وارد شدم. در ارومیه كه بودم در تمام پست‌ها به عنوان كارشناس‌مجری، تهیه‌كننده، گوینده و... كار می‌كردم و در مراكز استان‌ها كه باشید همه‌فن‌حریف می‌شوید. واقعیت این است كه از همان كودكی 8 - 7 سالم بود كه عاشق رادیو بودم، بیشتر نسل‌های ما در آن دوران رادیو را محبوب‌ترین رسانه می‌دانستند؛ چرا كه جزو سرگرم‌كننده‌ترین و امیدبخش‌ترین رسانه بود و همه رادیو را دوست داشتند. با توجه به سن كمی كه داشتم اما این اجازه به من داده می‌شد تا روزی یكی دو ساعت پای رادیو بنشینم و از همان زمان شیفته رادیو بودم. با نمایش كارم را شروع كردم‌. هرگز برای این‌كه تمام این سال‌ها در رادیو بودم پشیمان نیستم و هنوز هم عاشقانه در رادیو كار می‌كنم. شیفته رادیو هستم. بخش بزرگی از زندگی‌ام را طی این سال‌ها رادیو پر كرده و بیش از 60 سال كار در رادیو، عرق خاصی به این رسانه داشته و با تمام شیرینی‌ها و تلخی‌ها، حضورم در رادیو لذت‌بخش بوده
و دوستش دارم.

رادیو اقتصاد؛ رفیقی صمیمی و رسانه‌ای آگاه‌ساز
فرزانه صادقیان، تهیه‌كننده رادیو اقتصاد پیرامون سالروز رادیو بیان می‌كند: در روزگاری كه عمر رفاقت‌ها كوتاه شده، رادیو برای من، نام قدیمی‌ترین رفیق است؛ رفیقی وفادار كه سال‌ها همدم روزها وهمراه شب‌هایم بوده است؛چه آن زمان كه تنها شنونده‌اش بودم وچه امروزكه افتخار برنامه‌سازی برای مخاطبانش را دارم‌.عشق به رادیو،حسی عمیق و توصیف‌ناپذیری است. وقتی كاری را عاشقانه دوست داشته باشی، حتی دشوارترین شرایط نیز رنگی از لذت وانگیزه دارد. بارها با وجود فشارها و مشكلات، هنگامی كه وارد استودیو شدم و صدای آرم برنامه‌ام از آنتن پخش شد، تمام سختی‌ها فراموش شد و تنها به ساختن لحظاتی ناب برای شنوندگانم اندیشیدم.وی ادامه می‌دهد: رادیو، تنها رسانه‌ای برای سرگرمی نیست؛ رادیو، آگاهی و امید است. خوشحالم كه در رادیو اقتصاد، این فرصت ارزشمند رایافته‌ام تا با پرداختن به دغدغه‌های اقتصادی مردم و همراهی كارشناسان و متخصصان، به ارتقای سطح تصمیم‌گیری در فضای پیچیده اقتصاد امروز كمك كنم‌. روز رادیو، بر تمامی اهالی این رسانه تأثیرگذار و مخاطبان وفادارش مبارك باد.

رادیو سلامت؛ رسانه‌ای صادق
محمد مطلب، گوینده رادیو سلامت بیان می‌كند: من گوینده رسمی رادیو هستم با 25 سال سابقه؛ كارشناس ارشد پژوهش علوم اجتماعی‌. از كودكی قرآن را با صدای بلند قرائت می‌كردم و این سبب شد كه در مدرسه و محافل مختلف متوجه داشتن نعمت صدا و علاقه به گویندگی بشوم و به این ترتیب در سال 1379 كارم را با گویندگی در رادیو قرآن شروع كردم و در برنامه‌های مختلفی اجراهای متفاوتی در رادیو داشته و دارم. در حال‌حاضر نزدیك به 10 سال است كه در رادیو سلامت انجام وظیفه می‌كنم. به‌نظر من رادیو آرام‌ترین، سالم‌ترین، صادق‌ترین و درست‌ترین جای دنیا برای ایستادن، عاشق شدن، ماندن، یاد گرفتن، فكر كردن، خلاقیت و رشد كردن است. شاید همین حس علاقه‌مندی به رادیوست كه سبب شده همیشه به رادیو و میكروفنم متعهد باشم، حتی دوست دارم یك روزی پشت همین میكروفن رادیو بمیرم. از نظر من برای ما رادیویی‌ها و عاشقان صدا و مخاطبان صدا، رادیو خانه ابدی همه ماست. سالروز تولد رادیو، محبوب‌ترین رسانه دنیا، باشكوه و جاودانه باد.

رادیو پیام؛ تمام لحظات با دوستداران
داوود جمشیدی، تهیه‌كننده ارشد رادیو پیام است. او نویسنده، كارشناس رسانه رادیو و داور جشنواره‌های رادیو با سابقه 52 ساله در حوزه‌های مختلف برنامه‌سازی است. همچنین اومدرس بخش آموزش هم هست.وی بیان می‌كند: رادیو فقط یك رسانه گرم نیست بلكه عضوی از اعضای خانواده است كه صبحگاه نوید روزی خوش را می‌دهد و شب‌ها مونس تنهایی بسیاری از افراد است. رادیو همراه همه لحظه‌های دوستدارانش بوده و دوستی وفادار در دشت و صحرا و شهر و سفر و حذر. رادیو توانسته با مدرن‌ترین وسایل ارتباط‌جمعی رودر‌رو بشود و همچنان پیروزمندانه از این میدان بیرون بیاید و در عین لطافت، پرقدرت و با‌صلابت و همچنان دوست‌داشتنی باشد. رادیو ‌با هیچ رسانه دیگری قابل مقایسه نیست. این سخن من را دوستداران رادیو حتما تایید می‌كنند.

رادیو آوا؛ جایگاه ویژه در قلب مردم
یلدا احتشامی، تهیه‌كننده رادیو آوا درباره رادیو توضیح می‌دهد:رادیو، ازنخستین روزهای تولدش در ایران، همواره جایگاه ویژه‌ای در قلب مردم داشته است. در دورانی كه هنوز رسانه‌های تصویری و اینترنت گسترش نیافته بودند، این صدای گرم و آشنا پنجره‌ای بود رو به جهان؛ پنجره‌ای كه مردم از آن اخبار، موسیقی، نمایش‌های شنیداری و آموزش دریافت می‌كردند‌. رادیو با تمام سادگی‌اش، همراه وفادار خانه‌ها، مغازه‌ها، ماشین‌ها و حتی دل‌های تنها بود‌. درطول 85 سال گذشته، با وجود ورود رسانه‌های نوین، رادیو همچنان مخاطبان خود راحفظ كرده وحتی در بسیاری مواقع، مخاطبانی وفادارتر و صمیمی‌تر از رسانه‌های دیگر داشته است.دلیل این استقبال، شاید در صمیمیت بی‌واسطه صدای گویندگان، تنوع برنامه‌ها و امكان همراهی با رادیو در هر مكان و زمان باشد.وی ادامه می‌دهد: امروزه نیز دركنار شبكه‌های اجتماعی و پلتفرم‌های دیجیتال، رادیو همچنان صدایی زنده و پویاست؛ رسانه‌ای كه خود را با زمانه هماهنگ كرده وهمچنان مورد استقبال نسل‌های مختلف است. رادیو نه‌ فقط یك رسانه، بلكه بخشی از خاطرات جمعی ماست؛ صدایی كه ما را درلحظات خوب و بد همراهی كرده و هنوز هم می‌تواند پلی باشد برای ارتباط انسانی، صمیمی و بی‌تكلف‌. رادیو، 85 ساله شده اما هنوز جوان است؛ جوان به‌واسطه شنوندگانی كه با دل و جان به آن گوش می‌سپارند. این استقبال مردمی، گواهی است بر اصالت و اهمیت رسانه‌ای كه همچنان می‌درخشد.