بی‌نام ولی شنیدنی عشق و تعهد، پشت صحنه استودیوهای رادیو

به گزارش روابط عمومی معاونت صدا، مریم ابوالخیریان، مهندس صدا و تصویر رادیو، با بیش از 21 سال سابقه در معاونت صدا، از چالش‌ها و شیرینی‌های كار در استودیوهای تولید و پخش می‌گوید. او با عشق وعلاقه به حرفه‌اش، حتی در سخت‌ترین شرایط، پشت صحنه برنامه‌ها حضور دارد و این علاقه، انگیزه ادامه مسیرش است.

1404/09/12
|
14:39

برای شروع كمی درباره مسئولیت‌ها و فعالیت‌هایی كه در معاونت صدا انجام می‌دهید، توضیح دهید؟

من مریم ابوالخیریان هستم و از سال 83 وارد معاونت صدا شدم، یعنی از همان ابتدای حضورم در سازمان، كار ما مربوط به تعمیرات و پشتیبانی وآماده‌سازی استودیوها برای تولید برنامه‌ها و پخش است.

این مسئولیت‌ها چه چالش‌هایی برای شما ایجاد كرده‌اند؟
مشكلات زیادی داریم، اما مهم‌ترین آنها مربوط به تجهیزات قدیمی است. وقتی می‌خواهیم دستگاهی را تعمیر كنیم، پیدا كردن قطعات در بازار مشكل است. چالش دیگر نیروی انسانی است؛ خیلی از همكاران ما بازنشسته شده‌اند و جایگزین آنها نیامده، بنابراین تعداد نیروها كم و حجم كار زیاد شده است. زمانی كه ما وارد این واحد شدیم حدود 20 نفر بودیم، حالا این تعداد به 7 یا 8 نفر كاهش یافته است. این باعث می‌شود شیفت‌ها طولانی‌تر و خستگی جسمی بیشتر شود، اما علاقه و عشق ما به رادیو این خستگی را كم‌رنگ می‌كند.

در طول یك روز كاری، دقیقاً چه اقداماتی انجام می‌دهید و با چه مسائلی روبرو هستید؟
رشته تحصیلی من مهندسی الكترونیك و كارشناسی ارشد هست و عنوان شغلی‌ام مهندس صدا و تصویر است. از صبح كه وارد استودیو می‌شویم، استودیوها را آماده می‌كنیم. پخش‌هایی كه تصویری هستند یا گفتگو هستند، باید پوشش داده شوند. اگر مشكلی در استودیوها باشد، باید فوری حل شود. بعضی مشكلات را نمی‌توان همان لحظه رفع كرد و مجبوریم دستگاه را جایگزین كنیم یا به تعمیرگاه بفرستیم. در پخش برنامه‌ها حساسیت زیاد است و باید تصمیم‌گیری سریع انجام شود.

شما سال‌هاست در رادیو فعالیت می‌كنید، چه چیزی باعث شده این عشق به رادیو همچنان پابرجا بماند؟
صمیمیت، همكاری و همدلی بین همكاران باعث انگیزه و علاقه من است. همه ما با هم خانواده‌ایم و حتی خارج از محیط كار ارتباط داریم. كار ما همیشه تیمی و گروهی بوده است و این صمیمیت و همكاری، انگیزه ادامه كار را به ما می‌دهد. عشق به رادیو و علاقه به حرفه، حتی در شرایط سخت، ما را پای كار نگه داشته است.

در مواجهه با كمبود نیرو و مشكلات تجهیزات، چه راهكاری دارید؟
اگر قطعه‌ای خراب شود، آن را تعمیر می‌كنیم یا از واحدهای دیگر كمك می‌گیریم. گاهی از قطعات معادل استفاده می‌كنیم و یا آنها را با قطعات دیگر هماهنگ می‌كنیم تا مشكل حل شود. چون كار ما تیمی است، همه نظرات همكاران را در نظر می‌گیریم و از تجربیات یكدیگر استفاده می‌كنیم.

آیا این شرایط كار، زندگی شخصی شما را تحت تأثیر قرار می‌دهد؟
بله، زندگی شخصی من تحت تأثیر است. من دو فرزند دارم كه از شش ماهگی توسط خانواده‌ام بزرگ شدند، چون شیفت‌ها و حجم كار زیاد است. بعضی مواقع تا ساعت 11 شب در محل كار بودیم و خستگی جسمی زیادی داشتیم، اما با علاقه و مسئولیت‌پذیری، حتی در شرایط بیماری نیز مرخصی نمی‌گیریم تا فشار كار روی همكاران نباشد.

از همكاران قدیمی‌تان خاطره‌ای دارید كه بخواهید به اشتراك بگذارید؟
همكاران قدیمی بسیار خوب بودند و یاد آنها هنوز با ماست. بعضی بازنشسته شده‌اند و هنوز به ما سر می‌زنند، بعضی از آنها هم فوت كرده‌اند. این وابستگی و خاطرات باعث می‌شود همچنان پیوند ما با همكاران قدیمی حفظ شود و همیشه یادشان گرامی است.

برای شنوندگان یا كسانی كه كار فنی رادیو را نمی‌بینند،صحبتی دارید؟
كار ما در استودیوها معمولاً دیده نمی‌شود و اسم ما ذكر نمی‌شود، اما وظایف فنی ما پشت هر برنامه‌ای وجود دارد. این كار ارزشمند است و ما با عشق و مسئولیت آن را انجام می‌دهیم

دسترسی سریع