یك پژوهشگر گفت: فرهنگی كه رژیم پهلوی سعی در ترویج آن داشت، بخشی از برنامههای توسعهایی رژیم بود، غافل از اینكه برنامههای آنها با بافت فرهنگی جامعه ایران همخوانی ندارد.
برنامه "گفتمان انقلاب" با موضوع(بررسی برنامههای توسعهایی رژیم پهلوی و تاثیر آن بر بروز انقلاب اسلامی) با حضور دكترعلیرضا اسلامی، پژوهشگر روانه آنتن شبكه رادیو گفتوگو شد.
علیرضا اسلامی در مصاحبه با رادیوگفتوگو عنوان كرد: طبیعتا اجرای برنامههایی كه دیكته شده از خارج باشد و هم مجری آن فرد صالحی نباشد و در پیاده شدن آن نیز به بستر جامعه توجه نشود، آثار منفی در برخواهد داشت، برای نمونه فاصله طبقاتی كه در جامعه وجود داشت و در شهر تهران نقاط زیادی به عنوان حلبیآباد بروز كرده بود. همچنین ترویج فساد و فحشاء یكی از برنامههای رژیم بود و در سینماهای كشور فیلمهای مبتذل نمایش داده میشد كه این فیلمها با بافت شهر تهران مثلا در منطقه ری و خراسان بازتاب خوبی نداشت. زیرا اغلب مردم ساكن در آن از قشرمذهبی بودند.
وی افزود: نوع فرهنگی كه رژیم پهلوی سعی در ترویج آن در جامعه ایران داشت، بر آن بود كه مردم را به سمت و سوی دیگری بكشاند كه این بخشی از برنامههای توسعهایی رژیم بود، غافل از اینكه برنامههای آنها با بافت فرهنگی جامعه ایران همخوانی ندارد. به طبع جامعه به این نوع برنامههایی كه تناسبی با آن نداشت، واكنش نشان داد. از سوی دیگر برخی دیگر از برنامههایی كه در كشور پیاده شد، هر كدام جرقهایی شد در انبار باروتی كه آماده انفجار بود و آن انفجار مهیب كه انقلاب اسلامی بود.
این پژوهشگر ادامه داد: رژیم در صدد بود با اجرای برنامههای توسعهایی بافت فرهنگی اجتماعی جامعه ایران را تغییر دهد، اما آنها موفق نشدند كه این برنامهها را كاملا به اجرا دربیاورند و در میان هزینههای بسیاری برای این برنامهها خرج شد كه البته نتوانست به طور كامل به اجرا دربیایند و بعضی از برنامهها و پروژهها نیز ناقص ماند. البته در این میان بعضی دیگر از برنامههای عمرانی رژیم مانند ساختن سد دز و سد كرج بیفایده نبود.
علیرضا اسلامی گفت: بنابراین بعضی از برنامههای رژیم پهلوی به لحاظ زیرساختی مانند سدسازی نتایجی برای ایران در بر داشت اما اهدافی كه رژیم با ساختن و پیاده كردن این پروژهها دنبال میكرد، هدف خاصی بود؛ مانند ساختن راهآهن در زمان رضاشاه به این دلیل بود كه انگلیسیها بتوانند تجهیزات خود را به راحتی از خلیجفارس به شمال ایران منتقل كنند، اگرچه این راهآهن بعدها در كشور بیفایده نبود اما هدف از ساختن آن برای پیشرفت و خدمت به جامعه ایران نبود.
وی افزود: همچنین هدف رژیم از سوادآموزی تغییر عادات و فرهنگ جامعه بود، اما بعدا از این سواد در جامعه بهره دیگری گرفته شد. به عبارتی در ابتدا هدف از سوادآموزی در رژیم پهلوی چیز دیگری بود اما با پیروزی انقلاب اسلامی به نفع جامعه و نظام از آن بهرهبرداری شد.