یادی از زنده‌یاد زهرا عبدالله‌زاده، تهیه‌كننده و برنامه‌ساز رادیو ستاره رادیو

مرحومه زهرا عبدالله‌زاده، از نویسندگان و تهیه‌كنندگان صاحب سبك و همچنین از برنامه‌سازان خلاق رادیویی بود كه در ایام نوروز و پس از تحمل چندساله بیماری، دار فانی را وداع گفت. او درساخت برنامه‌های تاثیرگذار برای شنوندگان رادیو بسیار شهره بود و همیشه دانش خود را در اختیار جوانان قرار می‌داد. شادروان عبدالله‌زاده شاگردان زیادی را تربیت كرد تا مسیر تازه‌ای در زندگی و كار برای آنها باز شود. او درجشنواره‌های متعدد رادیویی،جوایز بسیاری كسب كرده بود. از برنامه‌ها و نمایش‌های رادیویی این هنرمند می‌توان به «زیر یك سایه‌بان»، «با من ورق بزن»، «به رنگ سپیده»، «قصه ناتمام»، «بانوی كماندار» و ...اشاره كرد.با چند نفر از همكاران مرحومه گفت‌و‌گو شده كه در ادامه می‌خوانید.

​​​​​​​رادیو را خیلی دوست داشت
لاله اكبری یكی از مجریان و گویندگان باسابقه رادیو است كه ضمن تسلیت به خانواده رادیو و همدردی با جامعه فرهنگی و هنری كه سال‌ها با مرحومه همكار بوده، می‌گوید: اجرای 90 درصد از برنامه‌هایم را به تهیه‌كنندگی شادروان زهرا عبدا‌لله‌زاده برعهده داشتم. از سال 1378 با برنامه «شب‌افروز» چهارشنبه‌ها كه یك برنامه شبانگاهی بود با مرحومه آشنا شدم، برنامه‌ای كه از ساعت 12 بامداد با صدابرداری زنده‌یاد زهرا یساقی كه به‌تازگی به رحمت خدا رفته، روی آنتن می‌رفت. این همكاری با برنامه زیر یك سایه‌بان و «فصل شكوفایی» ادامه پیدا كرد. ما از همان سال‌ها با همدیگر همكاری نزدیكی داشتیم. بنده در كسوت اجرا و مرحومه در كسوت تهیه‌كنندگی و نویسندگی، با شناخت كاملی كه از شادروان دارم، یكی از تهیه‌كننده‌های خوش‌ذوق، باانگیزه و منظم رادیو بود.مجری و گوینده باسابقه رادیو در ادامه با اشاره به شاخصه‌های كاری مرحومه می‌افزاید: زهرا عبدا‌لله‌زاده یكی از تهیه‌كننده‌های خوش‌فكر رادیو بود كه بیشتر تهیه برنامه‌های اجتماعی، فرهنگی و هنری را برعهده داشت. به نظرم دهه 90 بود كه بازنشسته شد اما این همكاری همچنان عاشقانه ادامه داشت. او بسیار عاشق زندگی، خانواده و طبیعت بود. سبك برنامه‌سازی‌اش كلاسیك و مبتنی بر چهارچوب‌های استاندارد رادیو بود. عاشق كارش بود و رادیو را خیلی دوست داشت. این اواخر كه خیلی بیمار بود با رادیو همكاری نداشت اما واقعا رادیو یك نیروی اصیل و ارزشمند را از دست داد.

رادیو یكی از ستارگان خودش را از دست داد
ناصر عابدینی، تهیه‌كننده ارشد رادیو و پژوهشگر مسائل اجتماعی صحبت‌هایش را با یك بیت از اقبال لاهوری آغاز می‌كند و می‌گوید: زمین به پشت خود الوند و بیستون دارد/ غبار ماست كه بر دوش او گران بوده است
از سال 1370 زنده‌یاد زهرا عبدالله‌زاده را می‌شناختم. دراین مدت 34 سال كه با مرحومه همكاری داشتم، می‌دیدم علاوه‌بر این‌كه اشتیاق به یادگیری و آموزش داشت، بسیار مشتاق بود تا آموخته‌های خود را به دیگران هم آموزش دهد. بنده به همراه مرحومه در كلاس‌های آموزشی برنامه‌سازان رادیو صبا شركت می‌كردیم و واقعا به ارتقای برخی از برنامه‌ها كمك بسیاری كرد، روحش شاد.وی ادامه می‌دهد: رادیو یكی از ستارگان خودش را از دست داد، واقعا مرحومه عبدالله‌زاده رادیویی اصیل بود و تلاش می‌كرد جعبه جادویی صدا را به‌صدا درآورد. روانش شاد.

مرحومه استاد تمام بود
سودابه اینانلو، از تهیه‌كننده‌های باسابقه و مطرح رادیو است كه 24 سال با مرحومه عبدالله‌زاده همكار و رفیق بود، او می‌گوید: شادروان از لحاظ حرفه‌ای خوشرو و بخشنده بود، استاد تمام بود. از همه لحاظ زبانزد بود؛ چه به لحاظ كاری و چه به لحاظ اخلاقی نمونه بود.او ادامه می‌دهد: هركاری كه از دستش برمی‌آمد، انجام می‌داد و كسی را ناامید برنمی‌گرداند. ویژگی‌های منحصر به‌فردی داشت كه در كمتر كسی می‌توان آنها را دید. برای رادیو خیلی تلاش كرد و در جشنواره‌های مختلف جایزه دریافت كرد، حتی خودش در جشنواره‌های بسیاری داور بود. من و مرحومه 24 سال با هم همكار و رفیق بودیم، حتی اخیرا هم دو برنامه تلویزیونی به نام‌های «دنیای شیرین» و «دریچه» ساختیم كه بسیار مورد استقبال قرار گرفت.اینانلو تاكید می‌كند: چه خوبه كه از تجربیات پیشكسوتان تا زمانی كه دیر نشده، بیشتر بهره برده شود. برای آنها تمهیداتی صورت بگیرد تا بتوان از تجربیات آنها بیشتر استفاده كرد، قدر زنده‌ها را بدانیم. هر كاری از دستم برآید، برایش انجام می‌دهم. روحش شاد.