پای یك داستان عجیب به جشنواره پژواك رادیو باز شد

محمدحسین خسروجردی كه با مستند «حسینیم» در جشنواره پژواك رادیو صبا شركت كرده است، درباره این مستند گفت: در ابتدا آنچه در ذهن من بود، و نام برنامه نیز از آن الهام گرفته شده، «حسینیم» است؛ یعنی ممكن است همه ما شعار و ادعای حسینی بودن را داشته باشیم و رفتارمان نیز به گونه‌ای باشد كه حسینی هستیم، اما این حسینی بودن، گاهی در سطح یك شعار باقی می‌ماند. از دوران كودكی، در خانواده‌ها، در هیئت‌ها و در گفت‌وگوهای مختلف به ما گفته می‌شود كه حسینی هستیم، ولی این حسینی بودن باید در رفتار و سبك زندگی ما متجلی شود. تنها اینكه بگوییم حسینی هستیم، به نظر من كافی نیست.

او در توضیح اینكه چرا این موضوع را برای ساخت مستند رادیویی خود انتخاب كرده است، افزود: باید ببینیم كه اگر در هیئت‌ها شركت می‌كنیم، سینه‌زنی و عزاداری می‌كنیم، در نهایت باید منجر به تفكری شود كه تغییر در سبك زندگی ما را ایجاد كند. این مسئله در آغاز، جرقه‌ای بود كه در ذهن من برای ساخت مستند «حسینیم» ایجاد شد. حالا كه ما حسینی هستیم، در سبك زندگی‌مان چه تغییراتی ایجاد كرده‌ایم؟ كجا خانواده در این تغییرات نقش داشته و كجا اصلاً خود ما در زندگی‌مان دچار تحول شده‌ایم؟ در جست‌وجوهایم به خانواده‌ای برخورد كردم كه زندگی دختر خردسالی به نام «باران» را روایت می‌كند.

خسروجردی تأكید كرد: از زبان مادر باران می‌شنویم كه این دختر بچه دچار مرگ مغزی شده است. پیش از آنكه این حادثه رخ دهد، باران سبك زندگی خاص خود را داشت كه مادرش به اذعان خود و پدرش می‌گویند كه بسیاری از موضوعات زندگی را به او آموزش نداده بودند و حتی شاید برخی مسائل زندگی برایش زود بود كه درك كند. با این حال، نگاه و سبك زندگی او پیوندی عمیق با امام حسین (ع) داشت و این پیوند، سبك زندگی او را به گونه‌ای هدایت كرده بود كه در نهایت زندگی‌اش به شكلی زیبا و پایانش نیز با مرگ مغزی و اهدای اعضای بدنش، به سرانجامی شایسته رسید. ریزه‌كاری‌هایی كه در این برنامه به آن اشاره شده، گواهی بر این حقیقت است.

كارگردان این مستند رادیویی در خصوص تفاوت این برنامه با سایر برنامه‌هایی كه درباره امام حسین (ع) ساخته می‌شود، گفت: «ابتدای سخن اشاره كردم كه بسیاری از افراد برنامه‌هایی درباره امام حسین (ع) می‌سازند، در این برنامه‌ها از فداكاری‌ها، گذشت و زندگی ایشان صحبت می‌شود. اما در این مستند، من به سراغ یك كودك خردسال رفته‌ام كه سبك زندگی امام حسین (ع) را به‌گونه‌ای در خود پیاده كرده است. ممكن است در برخی موارد، این برداشت از طرف خانواده‌اش بوده باشد، اما در مواقعی دیگر، خود او به این باور رسیده است. این كودك، با وجود عمر كوتاهش، سعی كرده زندگی حسینی داشته باشد.»

او ادامه داد: هدف ما در این مستند این است كه نشان دهیم اگر می‌خواهیم حسینی باشیم، باید سبك زندگی‌مان نیز حسینی باشد و تنها به شعار اكتفا نكنیم. این همان پیام اصلی برنامه ماست.

خسروجردی درباره قالب برنامه گفت: ترجیح دادم این برنامه در قالب گفت‌و‌گو محور باشد تا بتوانیم ابعاد مختلف زندگی باران را از زبان مادرش بشنویم. در این برنامه، پیوند زندگی باران با امام حسین (ع)، علاقه‌اش به ایشان و تلاشش برای حسینی بودن را مورد بررسی قرار دادیم. برخی نقاط برنامه، به ویژه لحظات تأثیرگذار، از بخش‌های كلیدی این مستند هستند كه در آن‌ها فردی كه انتخاب كرده‌ایم، پشت میز میهمان‌نوازی می‌نشیند و گفت‌و‌گویی با میهمان برقرار می‌كند.

وی درباره موضوع تحكیم بنیان خانواده كه مستند براساس آن ساخته شده است نیز توضیحاتی داد و اضافه كرد: به نظر من، ایرانی‌ها به‌ویژه به عنوان افرادی كه خانواده برایشان از اهمیت زیادی برخوردار است، شناخته می‌شوند. برای ما، خانواده اولویت دارد و ارزش‌ها و اصول خانواده جزء قوانین اولیه زندگی ماست. در این مستند، به این مسئله پرداخته‌ایم كه خانواده‌ای كه این‌قدر برای ما اهمیت دارد، بر چه اصولی باید بنا شود و نسل‌های بعدی چگونه باید رشد كنند. به همین دلیل، هدف اصلی این برنامه تحكیم بنیان خانواده و تبیین نحوه حسینی بودن و باقی ماندن در این مسیر است.

خسروجردی در پایان افزود: به نظر من بسیاری از ویژگی‌ها و خصائص در رفتار و سبك زندگی ما نمایان می‌شود. وقتی فداكار و مهربان و شجاع می‌شویم، این مفاهیم در عشق به حسین (ع) تجلی می‌یابند. چنین ویژگی‌هایی می‌توانند سرلوحه زندگی ما قرار گیرند. خانواده‌ای محكم و استوار، خانواده‌ای است كه به این اصول اخلاقی پایبند باشد و آن‌ها را در زندگی‌اش پیاده كند.