كارشناس مناطق آزاد گفت: در مناطق آزاد نمی توان انتظار افزایش تولید ناخالص ملی را داشت اما می توان انتظار الگوسازی برای تولید برتر و با ارزش افزوده بالا و نه مبتنی بر مزیت نسبی داشت.
برنامه "گفتگوی اقتصادی" رادیو گفت وگو با موضوع توسعه مناطق آزاد و با حضور مهندس فیروزان زیادلو كارشناس مناطق آزاد به روی آنتن رفت.
مهندس فیروزان زیادلو در آغاز درباره دسته بندی مناطق آزاد اظهار كرد: مناطق آزد ابتدا با واژه مناطق آزاد تجاری ظهور پیدا كردند. اما در روند تكاملی خودشان، به مناطق آزاد صنعتی و تجاری گرایش پیدا كردند.
وی اضافه كرد: مناطق آزاد در طی سال ها دچار تحولات شدند و مناطق جدیدی مانند مناطق آزاد خدماتی تشكیل شدند كه منطقه آزاد مالی در این گروه قرار می گیرد. اخیرا نیز مناطق آزاد با محوریت فناوری پیشرفته یا مناطق علمی تشكیل شده اند و با توجه به درجه تكامل اقتصادی كشورها، از مناطق آزاد برای حل مسائل داخلی استفاده می كنند. در واقع در مناطق آزاد با انكشاف اقتصادی ملی و پیوند با اقتصاد جهانی از این ابزارها استفاده می كنند.
كارشناس مناطق آزاد دربار وظیفه دیگر مناطق آزاد عنوان داشت: مناطق آزاد این وظیفه اصلی را بر عهده دارند كه در روند پیوند زدن اقتصاد كلان ملی با اقتصاد جهانی، الگو سازی كنند. بنابراین مهمترین كار مناطق آزاد الگو سازی است. در ایران جمع هفت منطقه آزاد شش هزار و 285 كیلومتر مربع است كه البته پنج هزار متر آن را منطقه آزاد ماكو تشكیل می دهد.
وی با اشاره به اینكه وسعت مناطق آزاد در مقایسه با وسعت ایران قابل مقایسه نیست، تصریح كرد: درون جغرافیای كوچك مناطق آزاد نمی توان انتظار افزایش تولید ناخالص ملی را داشت اما می توان انتظار الگو سازی برای تولید برتر و با ارزش افزوده بالا و نه مبتنی بر مزیت نسبی داشت.
زیادلو تاكید كرد: مناطق آزاد باید به جای مزیت نسبی به سمت مزیت رقابتی حركت كنند و برای رسیدن به این مهم باید با زنجیره های ارزش اقتصادی بین المللی پیوند پیدا كنند و بتوانند با كمك آنها فناوری های تولید صنعتی را در كشور ایجاد كنند زیرا تنها در این مسیر جهانی می توانیم به ارزش افزوده بالا دست پیدا كنیم و آینده علمی كشور را رقم بزنیم.
وی در پاسخ به این سوال كه مناطق آزاد فرصت یا تهدید هستند، اظهار داشت: مناطق آزاد بر اساس نظر قانون گذار برای پیوند زدن اقتصاد ملی به اقتصاد جهانی به وجود آمده اند. این مناطق ابزارهای مختلفی مانند جذب سرمایه گذاری خارجی، آزاد سازی از شبه تعرفه ها و تعرفه ها و روان سازی عملیاتی در اختیار دارند. این ابزارها در نهایت منجر به بازدهی تولید می شود و به همین دلیل از دیدگاه مبانی نظری، مناطق آزاد یك فرصت محسوب می شوند.