گوینده پیشكسوت از تجربه سال‌ها گویندگی در شبكه‌های مختلف سخن گفت رادیو زبان جامعه است، تلویزیون فقط ظاهر است
به گزارش روابط عمومی معاونت صدا ناصر قوام‌پور گویندگی در رادیو را دیرهنگام آغاز كرده اما كارنامه‌ای پربار در این حوزه دارد و در حال حاضر یكی از گویندگان مجرب و پیشكسوت این رسانه شنیداری محسوب می‌شود. قوام‌پور كه عمده فعالیت‌هایش در رادیو فرهنگ متمركز است و برنامه‌هایی را اجرا می‌كند. این گوینده پیشكسوت همچنین دستی هم بر آتش آموزش دارد و كلاس‌های آموزش گویندگی و فن بیان را برای جوانان و علاقه‌مندان برگزار می‌كند. قوام‌پور معتقد است رادیو یك رسانه گرم و پویا است و همچنان شنوندگان خودش را دارد.
1404/05/18
|
09:03
قوام‌پور درباره اینكه مدتی است مشغول آموزش گویندگی و فن بیان به جوانان و علاقه‌مندان است و اینكه چه شد چنین دغدغه‌ای در او شكل گرفت، گفت: «اگر نگاهی به عقبه و پیشینه تاریخی خود داشته باشیم، یكی از مواردی كه لازم است حفظ كنیم و گسترش دهیم، همین زبان فارسی است. فكر می‌كنم هر كسی به سهم خود باید در حفظ و گسترش این زبان نقش داشته باشد و من هم این كار را انجام می‌دهم.»
او درباره تجربه گویندگی در شبكه‌های مختلف رادیو مانند فرهنگ، پیام، سلامت و اقتصاد و تفاوت‌های اجرای هر كدام می‌گوید: «البته مركز اصلی فعالیت من رادیو فرهنگ است، چراكه علاقه زیادی به مقوله فرهنگ دارم و فكر می‌كنم هیچ چیز به اندازه فرهنگ نمی‌تواند در زندگی مردم مؤثر باشد. نوع گویندگی و جنس اجرا در هر شبكه، با توجه به اطلاعاتی كه به شنونده ارائه می‌شود، متفاوت است.
مثلاً در یك شبكه باید ضرب‌آهنگ بیشتری در اجرا داشت یا هیجان بیشتری به خرج داد. گاهی هم نوع اجرای شما باید به‌گونه‌ای باشد كه شنونده را به كاری تشویق كند.
برای مثال، در رادیو اقتصاد برنامه‌ای را اجرا می‌كردم كه هدفش تشویق مردم به سرمایه‌گذاری در تولید و كارآفرینی بود. طبیعی است كه نوع اجرا در این برنامه، با رادیو پیام كه موسیقی در آن نقش ویژه‌ای دارد، باید متفاوت باشد.»
قوام‌پور در پاسخ به این سؤال كه چرا بعد از بازنشستگی وارد حوزه گویندگی شد، گفت: «بله، البته این علاقه را به شكل ذاتی از قبل داشتم، اما چون در امور مهندسی سازمان صداوسیما مشغول به كار بودم، نتوانستم به حوزه اجرا ورود كنم. زمانی كه برای مأموریت به جزیره كیش رفتم، با خانم ثریا قاسمی آشنا شدم و بیشتر به كار گویندگی علاقه‌مند شدم. از سال 1372 كه بازنشسته شدم، به شكل جدی به گویندگی روی آوردم و اكنون نزدیك به 32 سال است كه در این حوزه فعال هستم.»
او همچنین در پاسخ به اینكه آیا فكر نمی‌كند اگر زودتر وارد گویندگی می‌شد، موفق‌تر بود، افزود:«چرا، اتفاقاً در بدو ورودم به سازمان، كه به قبل از انقلاب برمی‌گردد، مدیری داشتیم كه با توجه به صدایم پیشنهاد داد تا به حوزه دوبله ورود كنم. البته فعالیت در دوبله در آن سال‌ها خیلی سخت بود و بزرگان این حوزه به‌راحتی ما را راه نمی‌دادند. به همین دلیل نرفتم، تا بالاخره در كیش فرصتی ایجاد شد تا بتوانم كار مورد علاقه‌ام را دنبال كنم.»
در ادامه گفت‌وگو، ناصر قوام‌پور درباره وضعیت كنونی رادیو با توجه به گسترش رسانه‌های مجازی و تنوع رسانه‌های دیداری و شنیداری گفت: «رادیو توانسته با وجود تعدد رسانه‌ها و همه این رقبا، همچنان همراه و مونس مردم باشد. استفاده از رادیو خیلی راحت‌تر از تلویزیون است؛ می‌توان هنگام پیاده‌روی یا حتی زمان انجام كارهای دیگر، به آن گوش داد. این ویژگی خاص رادیوست.
رادیو رسانه‌ای گرم است. مخاطب احساس می‌كند گوینده رادیو، زبان جامعه است و از طرف او صحبت می‌كند. تلویزیون اما بیشتر متكی به ظاهر است. البته رادیو هم باید خود را با شرایط جامعه وفق دهد. رادیو با مردم صادق است و حرف دل آن‌ها را می‌زند.»