مطالبه گری شغل ماست؛ روایت 29 سال گزارشگری در رادیو ایران
به گزارش روابط عمومی معاونت صدا، علی رشیدی، مسئول گزارشگران رادیو ایران، نزدیك به سه دهه است كه صدای رویدادها و روایت‌های مردم را به گوش مخاطبان رسانده است. او از جذابیت‌ها، دشواری‌ها و خاطرات فراموش‌نشدنی این حرفه می‌گوید؛ حرفه‌ای كه در عین ناشناخته بودن چهره، صدایی ماندگار و آشنا در ذهن و دل مردم ساخته است.
1404/07/09
|
14:26
علی رشیدی، مسئول گزارشگران رادیو ایران، 29 سال است كه با صدای خود پلی میان مردم و رسانه ساخته است. او درباره ویژگی‌های این حرفه به پانا می‌گوید: «یكی از جذاب‌ترین جنبه‌های كار ما، پیش‌بینی‌ناپذیر بودن موضوعات است. شما هر روز با یك سوژه تازه و یك اتفاق غیرمنتظره روبه‌رو می‌شوید. این تازگی دائمی، باعث می‌شود كه كار گزارشگری هیچ‌گاه به روزمرگی تبدیل نشود. گاهی ممكن است صبح در یك نشست رسمی حاضر باشید و ظهر همان روز در دل یك حادثه طبیعی گزارش تهیه كنید. این تنوع و غیرقابل‌پیش‌بینی بودن، به كار ما هیجان و روح تازه می‌دهد.»
اما در كنار جذابیت‌ها، دشواری‌های فراوانی هم وجود دارد. رشیدی ادامه می‌دهد: «یكی از سختی‌های كار، نگاه مردم به جایگاه گزارشگر است. مخاطبان، ما را نماینده سازمان می‌دانند و انتظار دارند پاسخگوی گلایه‌ها و ناراحتی‌هایشان باشیم. در حالی‌كه ما در بسیاری از مواقع تنها راوی هستیم، نه تصمیم‌گیر. با این حال، خود را موظف می‌دانیم كه مطالبات مردم را به گوش مسئولان برسانیم و پیگیری كنیم تا به نتیجه برسند.»
وی تأكید می‌كند كه گزارشگر فقط یك انتقال‌دهنده ساده نیست، بلكه باید نقشی فعال و پرسشگرانه داشته باشد: «وقتی در مقابل مسئولان می‌نشینیم، وظیفه داریم پرسشگر و منتقد باشیم. مردم انتظار دارند صدای آنان را مطالبه‌گرانه به گوش مسئولان برسانیم. اینجا كار سخت می‌شود، چرا كه باید حقیقت را از دل پاسخ‌های كلی بیرون كشید و به دنبال شفافیت بود.»
رشیدی با مرور سال‌های طولانی فعالیتش، از خاطرات ماندگار این مسیر نیز سخن می‌گوید: «در طول این سال‌ها، خاطرات زیادی جمع كرده‌ام؛ خاطراتی گاه تلخ و گاه شیرین. یكی از شگفتی‌های كار ما این است كه در حالی‌كه چهره‌مان دیده نمی‌شود، صدا برای مردم شناخته‌شده و ماندگار است. بارها پیش آمده كه در مكان‌های عمومی، تنها از روی صدا شناسایی شده‌ام و محبت‌هایی دیده‌ام كه اصلاً انتظارش را نداشتم. این میزان از لطف و همراهی مردم، برای من ارزشمندترین دستاورد این سال‌هاست.»
برای او، گزارشگری تنها یك شغل نیست، بلكه تجربه‌ای انسانی و اجتماعی است كه طی آن، همواره با مردم و دغدغه‌هایشان در ارتباط بوده است. رشیدی معتقد است راز ماندگاری این حرفه در صداقت و پیگیری مطالبات واقعی مردم نهفته است؛ صداقتی كه باعث شده شنوندگان به گزارشگران اعتماد كنند و صدای آنان را همچون صدای خود بشنوند.
وی در پایان با لبخند می‌گوید: «گزارشگری برای من یك مسیر زندگی بوده است؛ مسیری پر از چالش، اما سرشار از محبت و تجربه‌های ناب. هر روز كه پشت میكروفن قرار می‌گیرم، حس می‌كنم باز هم در آغاز راه هستم و قرار است تجربه‌ای تازه به دفتر زندگی‌ام اضافه شود.»