«دور یك میز» در رادیو تهران به روایت تازهای از استكبارستیزی میپردازد . در آستانه روز ملی مبارزه با استكبار جهانی، برنامه گفتوگومحور «دور یك میز» از رادیو تهران با نگاهی تحلیلی به مفهوم استكبارستیزی در جهان معاصر، تلاش میكند نسبت این گفتمان ریشهدار ایرانی را با نبرد امروز رسانهها و روایتها بازخوانی كند.
به گزارش روابط عمومی معاونت صدا، در آستانه روز ملی مبارزه با استكبار جهانی، رادیو تهران در برنامه گفتوگومحور «دور یك میز» به بازخوانی مفهوم استكبارستیزی در جهان امروز میپردازد؛ مفهومی كه بیش از چهار دهه است در جان ملت ایران ریشه دوانده و امروز در میدان نبرد روایتها معنایی تازه یافته است.
مهسا غیاثوند، تهیهكننده این برنامه، با اشاره به همزمانی 13 آبان امسال با تحولات اخیر منطقه گفت: «ملت ایران در ماههای گذشته تجربه جنگ 12روزه با رژیم صهیونیستی را پشت سر گذاشت و در این میدان، نقش مستقیم آمریكا در حمایت از صهیونیسم بینالمللی بار دیگر آشكار شد. این واقعیت باعث شده نگاه مردم به استكبار دیگر صرفاً تاریخی نباشد، بلكه به یك تجربه روزمره و ملموس تبدیل شود.»
وی افزود: «در برنامه این هفته، نسبت میان استكبارستیزی تاریخی ملت ایران و چالشهای امروز منطقه بررسی میشود؛ از ماجرای تسخیر لانه جاسوسی و تحریمهای اقتصادی گرفته تا شكلهای جدید نبرد رسانهای و شناختی كه آمریكا و صهیونیسم جهانی علیه ملتها به راه انداختهاند.»
به گفته غیاثوند، رادیو تهران با حضور كارشناسان حوزه سیاست، رسانه و جامعهشناسی تلاش میكند نشان دهد استكبارستیزی تنها یك شعار سیاسی نیست، بلكه بخشی از شعور ملی و استمرار هویت انقلابی مردم ایران است. او تأكید كرد: «این گفتمان امروز بیش از هر زمان دیگری در عرصه رسانه معنا مییابد و جنگ روایتها تعیینكننده سرنوشت ملتها شده است.»
در بخش میدانی برنامه نیز گزارشگران رادیو تهران با شهروندان گفتوگو میكنند تا دیدگاه مردم درباره مفهوم استكبارستیزی و جایگاه آن در زندگی روزمرهشان شنیده شود؛ از روایت جوانانی كه تحریمها را فرصتی برای خودكفایی میدانند تا سخنان پدران و مادرانی كه با یاد 13 آبان 58 بر استمرار مسیر استقلال و آزادی تأكید میكنند.
تهیهكننده «دور یك میز» در پایان گفت: «در این برنامه باور داریم گفتوگو درباره استكبارستیزی، گفتوگو درباره آینده ایران است. نسلی كه امروز در دانشگاهها، خیابانها و رسانهها حضور دارد باید بداند این واژه فقط یك خاطره تاریخی نیست؛ بلكه مسئولیتی تمدنی است.»