گزارش قلب تپنده برنامه رادیویی است
عباس سنجری از گزارشگران پیشكسوت و موفق رادیو است كه از سال 1361 فعالیت خود را آغاز كرده و در برنامه‌هایی چون «راه شب»، «راهی به آبادی» و «نمودار» خوش درخشیده است. او با افتخاراتی چون گزارشگر برتر دفاع مقدس و پیشكسوت عرصه ادبیات و موسیقی شناخته می‌شود.
1404/08/07
|
12:36
به گزارش خبرنگار روابط عمومی معاونت صدا؛ سنجری درباره نقش گزارشگر در جذاب و پرشنونده شدن یك برنامه رادیویی تاكید كرد: یك برنامه رادیویی تاكید كرد: گزارش قلب تپنده برنامه رادیویی است. یك گزارش میدانی خوب می‌تواند جان ویژه‌ای به برنامه ببخشد. گزارش شبیه خون در رگ‌های یك برنامه رادیویی است.
این گزارشگر پیشكسوت درباره فعالیت ممتد و پررنگش در این حوزه توضیح داد: گوینده در استودیو نشسته و متنی را می‌خواند اما من دوست نداشتم در استودیو باشم. ترجیح دادم كار گزارشگری كنم كه البته در قیاس با گویندگی بسیار سخت و طاقت‌فرسا است.
او ادامه داد: برای تهیه گزارش‌های برنامه راهی به آبادی روزهای پنجشنبه و جمعه هر هفته به سفر می‌روم. وقتی گزارشگر وارد میدان می‌شود و به روستا می‌رود و با كشاورز و باغبان به طور مستقیم و بی‌واسطه صحبت می‌كند، طبیعتاً تاثیر بیشتری بر مخاطب می‌گذارد تا این‌كه یك متن را در استودیو درباره كشاورزان و باغداران بخواند. صدای محیط كه در گزارش گزارشگر می‌آید خودش می‌تواند در جذب مخاطب تاثیر زیادی داشته باشد.
سنجری تصریح كرد: مجری متن را از روی كاغذ می‌خواند و در اتاق نشسته و نمی‌تواند توصیف كاملی از فضا داشته باشد اما گزارشگر به طور زنده و مستقیم فضا را برای شنونده تشریح می‌كند. از نظر خودم گزارشگر نقش بیشتر و برجسته‌تری از مجری دارد و به نوعی ویترین یك برنامه رادیویی محسوب می‌شود.
گزارشگر برنامه راه شب با اشاره به این‌كه گزارشگر در قیاس با گوینده واژگان بیشتری در اختیار دارد گفت: نمی‌خواهم كار گوینده را كوچك كنم اما گزارشگر است كه به برنامه جان می‌دهد. امیدوارم بهای بیشتری به كار گزارشگران داده شود. از سوی دیگر، گزارشگری یك كار دلی است و گزارشگر باید عاشق كارش باشد. خودم حتی مراسم عروسی دخترم را ترك كردم تا به تهیه یك گزارش برسم.
سنجری درباره سطح معلومات یك گزارشگر برای موفقیت در كارش اظهار كرد: همیشه گفته‌ام كه معلومات گزارشگر باید به وسعت اقیانوس اما به عمق یك وجب باشد. گزارشگر باید درباره هر موضوعی اطلاعات كافی داشته باشد. البته معمولاً در مسیر تهیه گزارش‌ها هم اطلاعات دیداری و شنیداری پیدا می‌كند.
او با اشاره به تفاوت گزارشگری در رادیو نسبت به تلویزیون یادآور شد: تلویزیون تصویر دارد اما در رادیو باید همه چیز را برای شنونده توضیح داد. گزارشگر رادیویی باید بتواند از یك موضوع، تصویری خیالی بسازد و بشنونده ارائه دهد. به عنوان یك گزارشگر سعی می‌كنم در محیطی قرار بگیرم كه با كمك اصوات بشود حال و هوای آن محیط را به مخاطب رادیو انتقال داد.
این گزارشگر پیشكسوت در پاسخ به این پرسش كه گزارشگری چقدر به آموزش نیاز دارد؟ تصریح كرد: كار گزارش چندان تكنیكی نیست كه بتوان به شكل تئوریك یاد گرفت. گزارشگری كار سختی است و از عهده هر كسی برنمی‌آید. باید گزارشگری را در میدان یاد گرفت و از كسی آموزش دید كه خودش تجربه این كار را به شكل عملی داشته باشد.
سنجری تاكید كرد: گزارشگر باید پا به ركاب باشد و زحمت سفر را بر خودش هموار كند.
سنجری درباره استقبال از برنامه‌های رادیو بیان كرد: در دهه 60 فقط یك شبكه سراسری فعالیت می‌كرد اما امروزه تنوع شبكه‌های رادیویی زیاد شده و هر كسی بر اساس سلیقه‌اش می‌تواند به شبكه مورد نظر مراجعه كند. فكر می‌كنم هر شبكه رادیویی شنونده خاص خودش را دارد. هنوز هم بعضی از برنامه‌ها مثل راه شب خیلی پرمخاطب هستند.
گزارشگر برنامه راهی به روستا گفت: رادیو همیشه باید به سمت گزارش‌های میدانی و نزدیكی و همزیستی با مردم برود و مردم در برنامه‌ها مشاركت داشته باشند.