وقتی مجری روی آنتن شهادتش را تبریك گفت؛ نباید میكروفن رها می‌شد

وجیهه سادات حسینیان درباره ویدئویی از اجرای رادیویی اش در زمان حمله وحشیانه صهیونیستی به صداوسیما كه در فضای مجازی چرخید گفت و درباره جمله «شهادتمان مبارك» در آن دقایق به خبرنگار مهر بیان كرد: می‌دانستم چه اتفاقی در حال وقوع است، اما نمی‌توانستیم میدان را خالی كنیم. ما این روزها دائم می گوییم نباید خاك خود را تنها بگذاریم. استودیو رادیو نیز از همین خاك محسوب می‌شود و رسانه ملی برای ما ایران است.

وی درباره افكار خودش در آن دقایق اضافه كرد: آن زمان صداهایی ناآشنا بلند شد و همه چیز برای لحظه‌ای از حركت ایستاد. تنها چیزی كه در دلم گفتم، اول از همه الله اكبر بود و بعد با خود گفتم من اینجا هستم تا صدا بماند، تا حقیقت روایت شود و مردم بدانند كه ما برای خاك پاك‌مان، برای ایران جان و پر غرورمان اینجا هستیم.

این مجری در پاسخ به اینكه به ذهنش خطور نكرده است كه از استودیو خارج شود، گفت: عرق وطن‌پرستی، میهن‌پرستی، ایران و خاك در من به شكل دیگری می‌جوشد. میكروفون را رها نكردم، زیرا باور دارم كه این كار، شغل ما نیست بلكه ایستادگی است، تعهد به مردم و به حقیقت است. در آن لحظه نباید ترس و تردید داشته باشیم. این یك وظیفه و حس عمیق از بودن در جای درست و در زمان درست است.

وی درباره اجرای خود توضیح داد: در آن لحظات درك كردم كه در خط مقدم هستم و برای دفاع از حقیقت تا شهادت هم ایستاده‌ام و شهادت را هم از جانب خودم و هم به نیابت از همه همكارانم اعلام می‌كنم. در لحظات دیگری هم الله اكبر می گویم.

وی كه در رادیو آوا اجرا می كرد و عوامل می توانستند در آن موقعیت موسیقی پخش كنند، اظهار كرد: من خودم از تهیه كننده خواهش كردم كه خط را باز كند چون فكر كردم آن لحظه ای نبود كه با موسیقی یا سكوت پر شود، باید الله اكبر می‌گفتیم. صدای یك گوینده باید زنده به آنتن می رسید تا دنیا و دشمن بفهمند كه نباید به هدف‌شان برسند. ما نگذاشتیم آنها به هدف‌شان برسند، حداقل از یك شبكه رادیویی.

این گوینده رادیویی با اشاره به تجاوز وحشیانه صهیونیست از روز جمعه به كشورمان تصریح كرد: از روز اول این اتفاق، پركارتر از همیشه بودم و اعلام كردم كه تا آخرش هستم چون فكر می‌كنم اصلا ما برای این لحظه است كه هستیم.

این گوینده در ادامه یادآور شد: آن لحظه به تنها چیزی كه فكر می‌كردم آنتن بود، به خاكم فكر می‌كردم. گفتم مهم نیست اگر من شهید شوم، این آنتن نباید خالی بماند. میكروفن ناموس ما و همه چیز ماست. من 25 سال است كه در این سازمان هستم و عاشق كارم هستم.

وی اضافه كرد: دیگر وظیفه ما صرفا اطلاع‌رسانی و ارائه گزارش‌های عادی نیست، بلكه رساندن حقیقت، تقویت روحیه مردم، افشای دروغ‌ها و حفظ آرامش جامعه در اولویت قرار دارد.

حسینیان درباره بازخوردها از اجرایش بیان كرد: همكارانم تماس گرفتند و واكنش رسانه‌های عبری به خبررسانی‌های ما را اطلاع دادند كه نشان می‌دهد پیام ما به آن سوی مرزها رسیده است. قطعاً آنها نیز بازخوردهایی خواهند داشت. نكته مهم این است كه آنها روانشناسی جنگی ایرانیان را درك نكرده‌اند. زنان ایرانی خود یك لشكر هستند و ما كه در رسانه فعالیت می‌كنیم، به ویژه در برنامه‌های ادبی، وقتی پای كشورمان در میان باشد، حس حماسه در ما زنده می‌شود.

وی در پایان به دوران هشت سال دفاع مقدس اشاره و عنوان كرد: من فرزند جنگ هستم و جنگ را به چشم دیده‌ام. به دوستانی كه از من كوچك‌تر بودند و فرزند داشتند نیز گفتم كه نترسند و بایستند. ما شهید داده‌ایم و احساس ایستادگی در میدان جنگ، اكنون نیز در ما زنده است. من جنگ را دیده‌ام و معتقدم مثل شهدایمان باید ایستادگی كنیم.