گفت‌وگوی قاب كوچك با مجتبی تیموری، آهنگ‌ساز پیشكسوت رادیو كار در رادیو عشق می‌خواهد

تیموری همچنین بر این نكته تاكید دارد كه عاشق كار در رادیو است و تصریح می‌كند كه اگر عاشق نباشید، نمی‌توانید در این رسانه دوام بیاورید.‌ به باور این آهنگ‌ساز پیشكسوت، رادیو با وجود ظهور و فعالیت رسانه‌های نوظهور به ویژه از نوع مجازی‌اش همچنان ضریب نفوذ بالایی در جامعه و در میان اقشار مختلف مردم دارد.

آهنگ‌سازی در رادیو چه تفاوت‌هایی با سایر رسانه‌ها دارد؟
هر برنامه‌ای ریتم و موسیقی خاص خودش را می‌طلبد، مثلاً موسیقی برنامه‌های رادیو جوان عموماً ریتمیك است كه جوان‌پسند باشد. ما برای برنامه‌های این شبكه رادیویی از موسیقی‌های روز دنیا استفاده می‌كنیم. البته در رادیو بیشتر از موسیقی‌هایی كه قبلاً ضبط شده بهره گرفته می‌شود و آرشیوی‌ها در اولویت قرار می‌گیرند. خود من از دهه 60 كه به اتفاق برادرم همكاری با رادیو را با برنامه صبح جمعه با شما آغاز كردیم، در این 36 سال برای تیتراژ بسیاری از برنامه‌های رادیویی موسیقی ساخته‌ام كه بسیاری از آن‌ها كار طنز بوده‌اند.

سوال قبلی را از این منظر مطرح كردم كه رادیو یك رسانه شنیداری است و صدا نقش اساسی را را در آن دارد و مخاطب، تصویری را همراه موسیقی مشاهده نمی‌كند.
داستان موسیقی در رادیو با سایر رسانه‌ها متفاوت است و در جذب مخاطب خیلی تاثیر دارد. در رادیو صبا برنامه‌ای داریم به نام صبامك كه طرفداران زیادی دارد. خیلی از شنوندگان با این برنامه تماس می‌گیرند و حتی به صورت بداهه شعر می‌گویند و من برای این اشعار آهنگ می‌سازم. می‌توانم بگویم من تنها آهنگ‌سازی هستم كه هر روز در برنامه‌های مختلف شبكه‌های رادیویی مثل ایران، جوان، صبا و فرهنگ برنامه دارم و كارهایم از رادیو پخش می‌شود.

شما برای بسیاری از برنامه‌های طنز رادیو مثل صبح جمعه با شما و كوی نشاط آهنگ‌سازی كرده‌اید. موسیقی در جذابیت این برنامه‌ها كه جنس كمدی و شاد دارند چقدر تاثیرگذار است؟
موسیقی یكی از اركان رادیو است، چه در برنامه‌های طنز و چه جدی كه البته در حق آن اجحاف شده است. متاسفانه در بسیاری از برنامه‌های رادیویی از موسیقی‌های آرشیویی استفاده می‌شود. خود من پیشنهاد داده‌ام كه یك واحد موسیقی در رادیو شكل بگیرد تا همه شبكه‌های رادیویی با توجه به نیازهای خود بتوانند از تولیدات آن از سنتی و محلی گرفته تا پاپ و سایر موسیقی‌های مدرن استفاده كنند.
شما با رادیو فرهنگ هم همكاری دارید كه مخاطبانش را عموما طیف باسواد و فرهیخته جامعه تشكیل می‌دهند. اهنگ‌سازی در برنامه‌های این رادیو چه الزامات و شرایطی دارد؟
برنامه‌های رادیو فرهنگ موسیقی خاص و سنگین را می‌طلبد. برای برنامه‌های این شبكه در دستگاه‌های موسیقی ایرانی آهنگ می‌سازم و بیشتر از سازهای ایرانی و سنتی مانند ضرب، سنتور، تار، سه تار و ویولن استفاده می‌كنم.
خودتان چه‌قدر به رادیو علاقه دارید؟ به هر حال بخش عمده‌ای از فعالیت‌هایتان در حوزه آهنگسازی به این رسانه باز می‌گردد.
من رادیو را واقعا دوست دارم. در كارنامه من ساخت موسیقی برای فیلم‌های سینمایی، سریال‌های تلویزیونی و حتی تئاترهای روی صحنه وجود دارد اما همیشه و همه جا گفته‌ام كه رادیو را خیلی دوست دارم و به عشق مردم در این رسانه كار می‌كنم. باید عاشق باشید تا بتوانید در رادیو كار كنید، چرا كه به لحاظ مالی نفع چندانی ندارد. با این حال، وقتی می‌بینم كه می‌توانم دل مردم را شاد كنم و در خانه، خودرو، خیابان و محل كارشان از شنیدن برنامه‌های رادیو لذت می‌برند همین برایم كافی است و حالم را خوب می‌كند.

با توجه به پیدایش رسانه‌های جدید به‌خصوص شبكه‌های اجتماعی ضریب نفوذ رادیو را در جامعه چه‌گونه ارزیابی می‌كنید؟
البته باید هوش مصنوعی را هم اضافه كنید. به نظرم رادیو نسبت به چند سال پیش خیلی بهتر شده است. البته كسانی هم كه قرار است وارد این رسانه شوند و فعالیت كنند هم باید كاربلد باشند و جنس رادیو را بشناسند و بدانند كه هر برنامه‌ای شنونده خاص خودش را دارد. در گذشته، برنامه‌هایی مثل صبح جمعه با شما كه خود من هم افتخار همكاری با مرحوم منوچهر نوذری را در آن داشتم بسیار پرمخاطب بودند و شنوندگان زیادی داشتند. در مجموع كسانی مثل من كه عاشق كارمان هستیم، ماندگار شده‌ایم. فكر می‌كنم با حضور هنرمندانی كه عاشق كاركردن در رادیو هستند و این رسانه را از جان و دل دوست دارند، رادیو همچنان در میان مردم ماندگار باشد.