گفت‌وگوی «قاب كوچك »با حسین كوه‌خیل، گوینده جوان شبكه رادیویی قرآن رادیو شنیده می‌شود
وقتی صحبت از گویندگان رادیو می‌شود، ناخودآگاه نگاه‌مان سمت گویندگان جوان جذب می‌شود؛ گویندگانی كه بااستعدادند و تلاش می‌كنند روزبه‌روز بهتر شوند. پر بیراه نیست اگر بگوییم یكی از این افراد حسین كوه‌خیل، گوینده جوان رادیو قرآن است. با او درباره گویندگی در رادیو، علاقه‌اش به این حوزه و... صحبت كردیم.
1404/02/21
|
11:25
از چه سالی وارد رادیو شدید و انگیزه ورودتان به این عرصه چه بود؟
حسین كوه‌خیل هستم. متولد 1374، متاهل و حافظ كل قرآن و نهج‌البلاغه. همچنین نماینده جمهوری اسلامی ایران در نخستین دوره مسابقات بین‌المللی قرآن كشور لیبی. از سال 1400 با توجه به این‌كه خدا توفیق داد در مسیر قرآن باشم، وارد رادیو قرآن و حرفه گویندگی شدم و هدفم این بود كه هم از اساتید یاد بگیرم و هم علمی كه خداوند به من عطا كرده، در مسیر قرآن و وظیفه رسانه‌ای به‌كار گیرم.
شما از مجریان جوان ولی در عین حال متخصص و با دانش رادیو هستید. در چه شبكه‌هایی اجرا داشتید و چه برنامه‌هایی را كه در ذهن خودتان و مخاطبان‌تان ماندگار شده اجرا كردید؟
هم در شبكه‌های رادیویی و هم در عرصه تصویر در شبكه‌های سیما برنامه‌هایی را داشتم. برنامه‌ای كه در ذهن خودم ماناست و خیلی دوستش داشتم، ویژه‌برنامه شب مبعث حضرت رسول(ص) بود كه حقیقتا خیلی به دلم نشست. در تلویزیون هم بهترین برنامه‌ام، برنامه‌های سحرگاهی ماه رمضان بود كه بسیار دلنشین و پرمخاطب بود و مورد استقبال واقع شد.
در طول اجرای برنامه‌های مختلف در معاونت صدا،به‌خصوص رادیو قرآن خاطره‌ای كه برای مخاطبان ما جالب و شنیدنی باشد داشتید؟
در اعیاد غدیر بودیم كه از تریبون رادیو قرآن اعلام كردیم با موضوع پویش «به عشق علی» هر كسی هر كار خیر و نیكی می‌كند به سامانه ارتباطی برنامه پیامك كند. خاطرم هست خانمی پیامك داد در حال حاضر از لحاظ مالی نمی‌توانم كار بزرگی انجام دهم ولی به عشق مولا رفتم مقداری گندم خریدم و برای كبوترها پشت پنجره ریختم. این پیامك یكی از بهترین خاطرات اجرای من است و خیلی به دلم نشست. نه‌تنها پیامك را در آن برنامه خواندم بلكه در دیگر اجراها نیز به این ذهن باز و زیبای مخاطبان اشاره می‌كردم و به شخصه درس بزرگی گرفتم.
اغلب گویندگان و مجریان صداوسیما رادیو را پله ترقی خود می‌دانند و به نیكی از آن یاد می‌كنند. علت این شور و اشتیاق و عشق كار كردن در رادیو چیست؟
از بزرگان این عرصه شنیدم ورود گویندگان و مجریان به تلویزیون از فعالیت در رادیو صورت می‌گیرد. علتش هم این است كه ابزارهایی كه در تلویزیون مانند دكور، دوربین و تصویر وجود دارد به‌نوعی كمك‌حال مجریان است ولی در رادیو فقط میكروفن هست و گوینده و كلام. از این رو اجرا در رادیو مطالعه فراوان و دانش كافی گویندگان را می‌طلبد. به همین دلیل اكثر كسانی كه در رادیو فعالیت می‌كنند، انسان‌های فرهیخته و اندیشمندی هستند و كرامت بسیار بالایی دارند و باید با گفتار خودشان آنتن را حفظ كنند. از این رو خیلی از دوستانی كه در حال حاضر در تلویزیون موفق هستند، كار در رادیو خیلی كمك‌شان كرده و اثرگذار بوده.
با توجه به پیشرفت پرسرعت و چشمگیر ابزارارتباطات جمعی درعصر حاضر، جایگاه و قدرت انتقال پیام در رسانه‌ای مثل رادیو را كه اولین و فراگیرترین رسانه جمعی به‌شمار می‌رود در بین جامعه و مردم چگونه ارزیابی می‌كنید و پیشنهادتان برای ارتقای این رسانه قدیمی چیست؟
در این خصوص باید بگویم آنچه از دل برآید، لاجرم بر دل نشیند. می‌خواهم اعترافی بكنم. حداقل گمان خودم بر این بود كه در عصر ارتباطات و تكنولوژی هنوز افرادی هستند كه رادیو گوش كنند؟ ولی به‌عنوان یك فرد رسانه‌ای وعضوی از جامعه قرآنی كشوركه بعضا شاگردانی داردوتدریس هم می‌كند،این موضوع رالمس كردم كه رادیو ازخیلی برنامه‌های تلویزیون بیشتر شنیده می‌شود و مخاطب دارد.بیشتر بازخورد و پیگیر داردوبا آمار می‌شود این را ثابت كرد كه رادیو همچنان مخاطبان خودش را دارد. نكته بعدی كه درخصوص ارتقای این رسانه باید بگویم این است كه علاوه برتولید وپخش برنامه‌های تخصصی، باید رادیو به‌خصوص رادیوقرآن سمت تولیداتی كه برای آحاد جامعه باشد و مردم را درگیر كند برود. رادیو، آنتن مقدسی است و احساس می‌كنم هرچه این گویش و زبان به مردم نزدیك‌تر شود، با اقبال و استقبال بیشتری روبه‌رو می‌شود.
توصیه‌تان به‌عنوان یك مجری جوان ولی باتجربه برای علاقه‌مندان و مشتاقانی كه قصد ورود به این حرفه و فعالیت در رادیو را دارند چیست؟
همواره به‌صراحت گفتم و می‌گویم كه دارم یاد می‌گیرم و آموزش می‌بینم و در جایگاهی نیستم كه بخواهم توصیه‌ای داشته باشم ولی اگر فردی می‌خواهد وارد رادیو شود محكوم به داشتن علم این حوزه است. اگر فردی وارد رادیو شود و به آن اطلاعات و مباحث تخصصی دسترسی و احاطه علمی نداشته باشد، نتیجه نخواهد گرفت. مردم دنبال مطالب و محتوای مفیدند. حضرت آقا توصیه فرمودند چقدر خوب است كه مسئولان به نهج‌البلاغه اهتمام بیشتری بورزند. می‌خواهم به فرمان معظم له لبیك بگویم و به حكمتی از نهج‌البلاغه اشاره كنم: «در میان مردم جوری زندگی كنید كه اگر مردید بر شما بگریند و اگر در میان مردم بودید و زیست می‌كردید، به شما مشتاق باشند.»
ان‌شاءالله عامل به این احادیث باشیم. از این‌كه این فرصت را در اختیار حقیر گذاشتید، بسیار ممنونم و تشكر می‌كنم.