زندهیاد منوچهر والیزاده سالها گوینده شیفت شبكه رادیویی پیام بود و در رادیو جوان با برنامه كافه رادیو در سالهای گذشته میزبان شنوندگان بود. با پیشكسوتان رادیو پیرامون ویژگیهای شخصی و كاری او صحبت كردیم.
صدایش همیشه درخشان بود
به گزارش روابط عمومی معاونت صدا، احمد شیشهگران، تهیهكننده و سردبیر پیشكسوت رادیو درباره منوچهر والیزاده گفت: زندهیاد منوچهر والیزاده مجموعهای از هنرها و خصایص اخلاقی بود. بسیار فروتن بود و با مهربانی و با اخلاق برخورد میكرد. وقتی از او دعوت كردم، متوجه شدم بچه محل بودیم و از این موضوع بیخبر بودم. واقعا با جملات نمیتوان شادروان را توصیف كرد، زیرا او منحصر به فرد بود و صدایش تا لحظه آخر میدرخشید و شفاف و بلوری بود.
شنوندگان رادیو او را دوست داشتند
فرهنگ جولایی، تهیهكننده پیشكسوت رادیو با اشاره به اینكه زندهیاد والیزاده در 80 سالگی صدای جوانی داشت، عنوان كرد: شادروان از هنرمندان ارزشمند بود كه در هر حوزهای موفق بود. در دوبلاژ، گویندگی رادیو، بازیگری و ... میدرخشید. او با صدای ویژهای كه داشت توانست با گویندگی در رادیو پیام، مخاطب را جذب كند. اخلاق، منش و رفتار او بینظیر بود. با همه كنار میآمد و بسیار بیحاشیه بود.
وی افزود: پشت سر كسی صحبت نمیكرد و فروتنانه كار خودش را انجام میداد. او بسیار بیادعا بود. هیچ وقت از مشكل جسمیاش نگفته بود و در كار رفاقت برایش حرف اول را میزد.
والیزاده مخاطب را خوب میشناخت
حمیدرضا خزایی، پیشكسوت رادیو و قائم مقام اسبق معاونت صدای رسانه با بیان اینكه زندهیاد والیزاده با گویندگی در رادیو پیام توانسته بود نظر شنوندگان را جلب كند، ادامه داد: شنوندگان جذب صدای گرم و دلنشین او شده و علاقمند بودند برنامههای او را گوش كنند. شادروان تجربه بسیار زیادی در كار داشت و در ارتباط با مخاطب موفق بود. او علاوه بر گویندگی در واحد دوبلاژ فعال بود و گاهی هم بازیگری میكرد.
وی تاكید كرد: ویژگی والیزاده این بود كه نسبت به رسانه و مخاطب شناخت كافی داشت. به همین دلیل اجراهای او مورد توجه مردم قرار میگرفت. درگذشت این هنرمند، جامعه هنری را به سوگ نشاند. واقعا جایگزینی برای والیزاده نیست. باید قدردان پیشكسوتان باشیم.روحش شاد و یادش مانا.
متعهد و حرفهای در كار بود
مهدی شاهرضایی، قائم مقام رادیو جوان درباره شادروان منوچهر والیزاده،دوبلور و گوینده سابق رادیو گفت: خبر درگذشت آقای والیزاده بسیار ناراحتكننده بود و اهالی هنر سوگوار شدند. مدتی افتخار داشتم با استاد والیزاده، هنرمند پیشكسوت در برنامه "كافه رادیو" بر سر میز دوبله كار كنم. بنده در آن زمان تهیهكنندگی برنامه را به عهده داشتم. زندهیاد والیزاده بسیار خوشرو و مهربان بودند. ایشان در كار بسیار متعهد و حرفهای عمل می كردند و بنده بسیار از ایشان آموختم.