صنعت داخلی زیر سایه واردات غیررسمی

نسرین اوجاقی، با بیان اینكه بازار لوازم خانگی ایران سالانه حدود 7.5 میلیارد دلار گردش مالی دارد، بیان كرد: در مجموع سالانه بین 22 تا 23 میلیون دستگاه لوازم خانگی در كشور به فروش می‌رسد كه حدود 20 میلیون دستگاه آن تولید داخلی است. در مقابل، 2 تا 3 میلیون قطعه لوازم خانگی به صورت قاچاق وارد كشور می‌شود كه ارزش تقریبی آن‌ها حدود 2 میلیارد دلار است.

اوجاقی تأكید كرد: این حجم از ورود كالای غیررسمی یكی از موانع اصلی توسعه و رشد صنعت داخلی محسوب می‌شود.

حفره‌های قانونی و نظارت ناكافی؛ ریشه تداوم قاچاق

دبیر انجمن لوازم خانگی با اشاره به دلایل استمرار قاچاق، نبود نظارت مؤثر و همچنین سوءاستفاده از برخی قوانین حمایتی را از مهم‌ترین عوامل دانست و توضیح داد: قوانینی مانند حمایت از مرزنشینان اگرچه در اصل مترقی هستند، اما بدون توجه به شرایط اجرایی و سازوكارهای صحیح اجرا شده‌اند و همین موضوع مسیرهای ورود كالای قاچاق را باز نگه داشته است.

وی افزود: طبق قانون سال 1392، هر كالایی كه بدون ثبت سفارش و عبور از مسیر رسمی گمرك وارد كشور شود، قاچاق محسوب می‌شود. با این حال به‌جای كمك به معیشت مرزنشینان، عده‌ای از این قوانین سوءاستفاده می‌كنند و وضعیت مرزی نیز نسبت به دوره‌های قبل از اجرای قوانین كولبری و ته‌لنجی تغییر محسوسی نكرده است.

فشار واردات غیررسمی بر تولیدكنندگان داخلی

اوجاقی با انتقاد از فقدان برخورد مؤثر با قاچاق گفت: تولیدكنندگان داخلی تمام تلاش خود را برای ارائه كالای با كیفیت، خدمات پس از فروش مناسب و پاسخگویی به نیاز بازار انجام می‌دهند، اما واردات قاچاق با هزینه تمام‌شده بسیار پایین‌تر، محصول داخلی را از رقابت خارج و تولیدكننده را ناامید می‌كند.

او با اشاره به اختلاف آمار قاچاق اعلام‌شده از سوی برخی مسئولان افزود: اگرچه بعضی نهادها سهم یك میلیارد دلاری قاچاق را مطرح می‌كنند، اما حتی همین عدد نیز سهم بسیار بزرگی در بازار و ضربه‌ای جدی به صنعت لوازم خانگی كشور است.

وی همچنین با اشاره به اینكه اتحادیه‌های صنفی ابزار اجرایی محدودی در مقابله با قاچاق دارند، گفت: قدرت اجرایی اتحادیه‌ها قابل مقایسه با ستادهای نظارتی نیست و نباید این دو نهاد را در یك سطح قرار داد.

اوجاقی در پایان تأكید كرد: همه ما، از تولیدكنندگان تا مسئولان دنبال این هستیم كه كالای باكیفیت به دست مردم برسد و در كنار آن، مشكلاتی مانند اشتغال و آثار اجتماعی ناشی از نبود فرصت‌های شغلی نیز با تقویت صنعت برطرف شود. هدف مشترك ما این است كه مسیر تولید داخلی هموارتر شود تا تلاش جوانان این كشور به نتیجه برسد.